Γράφει η Κατερίνα Νάκου
Από τον Σεπτέμβριο του 2012 εργάζομαι ως συντάκτης της ηλεκτρονικής εφημερίδας Social Activism. Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι ότι εργάστηκα στο πλαίσιο της ομάδας. Θεωρώ σημαντική τη βοήθεια που μου πρόσφεραν οι τεχνικοί στην εκμάθηση του συστήματος διαχείρισης περιεχομένου Joomla και σίγουρα ένα σπουδαίο εργαλείο στην αναζήτηση δουλειάς στα ηλεκτρονικά μέσα. Αλλά και οι σχέσεις με τους συντάκτες και την ομάδα ήταν αρμονικές και πολλά από τα κείμενα ήταν συμπληρωματικά.
Για παράδειγμα πολλά ειπώθηκαν σχετικά με τη δημοσιογραφία πολιτών, τη μετανάστευση και τους αστέγους της Αθήνας. Πάντα θεωρώ την επαφή με τους ανθρώπους που χρειάζεται να μιλήσουν για τα θέματα που προσεγγίζω ανεκτίμητη, γιατί αυτή η αλληλεπίδραση συνιστά για μένα δημοσιογραφία και χαρίζει περισσότερη ζωντάνια στο λόγο. Αυτός είναι ο λόγος που εάν επαναλάμβανα το πρόγραμμα θα προσπαθούσα να δώσω περισσότερη έμφαση στο ελεύθερο ρεπορτάζ. Τέλος, οι μεταφράσεις και οι αναδημοσιεύσεις που έκανα για τη Social Activism in the World στα αγγλικά βοήθησαν στην τριβή με μια γλώσσα η οποία είναι απαραίτητο εργαλείο για έναν νεαρό επαγγελματία σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία.
Τα θέματα ευθύνης μου για τους 3 μήνες που προηγήθηκαν περιελάμβαναν την αρχισυνταξία και τη συλλογή κειμένων από ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και πολιτικούς επιστήμονες της ομάδας. Ασχοληθήκαμε κυρίως με ζητήματα που αφορούν τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες με στόχο την ενημέρωση, την ευαισθητοποίηση αλλά και την ενθάρρυνση συνεργασιών ανάμεσα σε Μη Κυβερνητικούς φορείς και το Δήμο Αθηναίων. Και αυτό γιατί μέσα από συλλογικές πρωτοβουλίες μπορεί να προκύψει όφελος στην κοινωνία. Επιπλέον ασχολήθηκα με την αναδημοσίευση άρθρων σχετικών με τον κοινωνικό ακτιβισμό από τον ξένο τύπο.
Στόχος ήταν η διάδοση των καλών πρακτικών σε διεθνή κλίμακα και η προβολή θετικών παραδειγμάτων που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε εθνικό επίπεδο. Έγραψα επίσης άρθρα για την τέχνη και τον κοινωνικό της ρόλο, την κουλτούρα του περιθωρίου, την άθληση, την παρουσίαση φορέων με σπουδαίο κοινωνικό έργο και προβολή ανθρώπων και θεσμών που εμπνέουν .
Βασικός συντελεστής της ομάδας στην οποία συμμετέχω είναι η σημασία της χρηστικής ενημέρωσης και επικοινωνίας. Διαπίστωσα πως μπορεί να είμαι και εγώ μέρος μιας ομάδας δραστήριων ανθρώπων που δημιουργεί και εκφράζεται για όσα συμβαίνουν γύρω της και την αφορούν. Η συνειδητοποίηση ότι το αποτέλεσμα των προσπαθειών μας είναι συνέπεια συλλογικής δουλειάς είναι από τα σπουδαιότερα οφέλη που αποκόμισα. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα όλων των βαθμίδων σε καμία περίπτωση δε μας μαθαίνει τι σημαίνει «ομαδικό πνεύμα», συνεργασία αλλά ωθεί το νεαρό άτομο σε ένα μάταιο κυνήγι φιλοδοξιών τρίτων που τελικά στερεί τη φαντασία και ό,τι καλό προκύπτει απ’αυτήν.
Σαν δημοσιογράφος είχα ελάχιστη εμπειρία πριν την έναρξη του προγράμματος. Είχα την ευκαιρία εκτός των άλλων να ασκήσω κριτική για τα αίτια της ανεργίας. Ήμουν άνεργη για έναν χρόνο αλλά και οι δουλειές που έκανα πριν εργαστώ στη Social Activism δεν είχαν ιδιαίτερη συνάφεια με το αντικείμενο μου (δημοσιογραφία), με εξαίρεση ορισμένες ολιγόμηνες πρακτικές. Στο διάστημα αυτό αναζήτησα εναλλακτικές και όπως οι περισσότεροι νέοι άνεργοι έδωσα περισσότερη έμφαση στην εκπαίδευση προκειμένου να αναζητήσω καλύτερες ευκαιρίες και να βρω μια δουλειά που να με γεμίζει έστω και σε έναν άλλον τομέα όπως είναι η διδασκαλία (επάγγελμα παρεμφερές κατά τη γνώμη μου με τη δημοσιογραφία στο οποίο και πάλι σημαντικό ρόλο παίζει η επικοινωνία).
Νιώθω πολλές φορές λύπη και οργή για το γεγονός ότι σπουδαία μυαλά, σπουδαίοι άνθρωποι αναγκάζονται να παρατήσουν τις σπουδές τους για οικονομικούς λόγους ή δεν έχουν ευκαιρία εξέλιξης επειδή δεν έχουν τις κατάλληλες γνωριμίες ή ταλέντο να πλασάρουν τους εαυτούς τους. Όπως όλοι αναρωτιέμαι, τι είναι αυτό που κάνει τους Έλληνες να προοδεύουν όταν είναι μακριά από την όμορφη πατρίδα τους; Ίσως ότι χάνουν τη βόλεψη τους, ίσως πάλι η ένταξη σε ένα σύστημα διαφορετικό που προωθεί όσους πραγματικά προσπαθούν.
Αν η γενιά μου δεχόταν ότι είναι μια χαμένη γενιά δε θα πάλευε για το μέλλον της. Όλοι μου οι φίλοι αγωνίζονται και διεκδικούν, και στην ανεργία ακόμα. Η γραφειοκρατία και το βόλεμα ποτέ δε μπόρεσαν να καταπνίξουν τη φαντασία όσο σκληρά και αν προσπάθησαν και ούτε βέβαια θα τα καταφέρουν. Στο χέρι μας είναι να κατακτήσουμε τη ζωή μας και όσο μεγαλύτερη είναι η πρόκληση, τόσο μεγαλύτερη η περιπέτεια.
Μεμονωμένα ως συντάκτρια έχω κερδίσει πολλά οφέλη τα οποία ανέφερα παραπάνω. Όμως «πολλές υποκειμενικότητες συγκροτούν μια αντικειμενικότητα» είχε πει κάποια στιγμή ο κ. Τακτικός, διευθυντής της Social Activism και συμφωνώ. Γι’αυτό στόχος της εφημερίδας είναι να πετύχει τη διαδραστικότητα μέσα από τον πλουραλισμό απόψεων. Οι συντάκτες-πολίτες θέτουν την προσωπική τους ματιά σε κοινωνικά ζητήματα και οι αναγνώστες έχουν τη δυνατότητα να απαντήσουν και να ανοίξουν το δρόμο στο γόνιμο διάλογο. Άλλωστε η Δημοσιογραφία Πολιτών «πρεσβεύει δίχως άλλο την ευρύτερη τάση για πραγματική δημοκρατία στην παραγωγή και διακίνηση ιδεών και γνώσης σε μια κοινωνία ίσων και ελεύθερων συνομιλητών» όπως διαβάζουμε στο άρθρο της Γεωργίας Κεραμάρη «Ένα παράδειγμα Δημοσιογραφίας Πολιτών» . Συνεπώς, η αλληλεπίδραση με το κοινό είναι κάτι που μας απασχολεί ιδιαίτερα ως ομάδα καθώς τίποτα δεν είναι θέσφατο, όλα επιδέχονται συζήτησης και μέσα από την επικοινωνία και την τόλμη για το καινούριο υπάρχει πρόοδος.