Ένα νέο ελπιδοφόρο μήνυμα δικτύωσης και συνεργασίας έχει γεννηθεί και απλώνεται σε όλη την χώρα με την ίδρυση Πανελλήνιου Παρατηρητήριου των Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών. Ένα νέο μήνυμα που συνδέεται με το κίνημα κοινωνικής αλληλεγγύης, οικολογίας οριζόντιας επικοινωνίας, με κινητήρια δύναμη τους ενεργούς πολίτες και τα κοινωνικά δίκτυα δημιουργώντας ένα κοινό όραμα.
Σε όλη την Ελλάδα, συλλογικές οργανώσεις συμμετέχουν στο Πανελλήνιο Παρατηρητήριο των Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών και ανατρέπουν την αρνητική παράδοση που θέλει όλο αυτό το χώρο κατακερματισμένο και εξαρτημένο από το σύστημα νομής της εξουσίας. Τα κοινωνικά δίκτυα συνεργάζονται, ενώνουν και απελευθερώνουν δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας για να αντιμετωπίσουν τον κοινωνικό και πολιτικό αποκλεισμό, με σκοπό να συνδέσουν κοινωνικές δυνάμεις και ενεργούς πολίτες με τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά κινήματα και οικουμενικά κοινωνικά δίκτυα.
Πρόκειται για ένα νέο κίνημα που ανταποκρίνεται στην ανάγκη υπέρβασης του πολιτικού πελατειακού συστήματος, ενός συστήματος που συνθλίβει τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας με την πανουργία του κατακερματισμού των δυνάμεων, του «διαίρει και βασίλευε». Ενός κατεστημένου που εκθειάζει το μερικό και μονοδιάστατο και καταπνίγει το όλον και την συνολική ενότητα των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών.
Πρόκειται για νέο εγχείρημα που ξεκίνησε ως θεσμική πρωτοβουλία απέναντι στην υποβάθμιση του ρόλου των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών και εξελίσσεται σε κίνημα κάτω από την πίεση που δέχονται όλες οι οργανώσεις από την κρατική γραφειοκρατία και την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να αντιληφθεί τα μηνύματα των καιρών. Να αντιληφθεί τα αδιέξοδα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και του σφετερισμού της εκπροσώπησης που είναι βασική αιτία της σημερινής κρίσης.
Το Πανελλήνιο Παρατηρητήριο μπαίνει μπροστά από όλους αυτούς που Βλέπουν το «δέντρο» των μεμονωμένων Μ.Κ.Ο. και χάνουν το «δάσος» ενός τεράστιου δυναμικού κοινωνικού κεφαλαίου των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.
Απέναντι σε αυτούς που θέλησαν να συνδέσουν και να ταυτίσουν τις γνήσιες εθελοντικές ανθρωπιστικές οικολογικές και πολιτιστικές συλλογικότητες με τα κατασκευάσματα του πελατειακού κράτους.
Απέναντι σε εκείνους που έχουν την αδυναμία να κατανοήσουν ότι η μαζική φτώχεια που απλώνεται και η οικολογική καταστροφή που είναι ο μόνιμος κίνδυνος στις σύγχρονες κοινωνίες δεν αντιμετωπίζονται μόνο με τα «λόμπυ», την αποσπασματική δράση και το συντεχνιασμό αλλά αντιμετωπίζεται από την ολότητα της κοινωνίας, με θεσμούς κοινωνικής αλληλεγγύης, τη συμμετοχική οικολογία και τη συμμετοχική δημοκρατία.
Το Πανελλήνιο Παρατηρητήριο έρχεται, να θέσει το ζήτημα για το μεγάλο θεσμικό έλλειμμα της κοινωνικής οικονομίας στην χώρα μας. Ένα κρυφό έλλειμμα που προκαλεί και την υστέρηση εναλλακτικών επιλογών για την καταπολέμηση της ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού και της εξασφάλισης της κοινωνικής συνοχής.
Μπροστά στο ζήτημα της αντιμετώπισης του χρέους και της ανάγκης για «αναδιάρθρωση του κράτους» το οποίο συνεχώς διακηρύττεται, ο ρόλος των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών όχι μόνον δεν μπορεί να περιοριστεί, αλλά αντιθέτως, χρειάζεται να ενισχυθεί για να εξασφαλίσει την προσφορά απαραίτητων κοινωνικών υπηρεσιών μέσα από την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας με την συμβολή του εθελοντισμού.
Σε μια εποχή που η ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας είναι παράλληλη αναγκαία συνθήκη τουλάχιστον με τα ευρωπαϊκά πρότυπα για την αντιμετώπιση της κρίσης, είναι πολιτικό έγκλημα το κράτος να στερεί τους πόρους που προορίζει η Ε.Ε. για την κοινωνική οικονομία και να καλύπτει ανάγκες της διογκωμένης κρατικής γραφειοκρατίας.
Σε μια εποχή που ακούμε πολλά για την κοινωνική οικονομία, τον εθελοντισμό και την θεσμική ανασυγκρότηση του χώρου με νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας της Βουλής, είναι απαράδεκτο και πολιτική υποκρισία να ταυτίζεται ο χώρος του εθελοντισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης με τα κατασκευάσματα του πελατειακού συστήματος και ενός μικρού αριθμού προνομιούχων ΜΚΟ που κατασκεύασαν διαπλεκόμενοι παράγοντες με το πολιτικό πελατειακό σύστημα.
Και δεν μπορεί αυτό να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την αφαίμαξη εκ μέρους της πολιτείας των ελάχιστων πόρων που προορίζονται για τις Ο.Κ.Π. από το ευρωπαϊκό κοινωνικό ταμείο και άλλα κοινοτικά κονδύλια με την ίδια λογική που τα προηγούμενα χρόνια λειτούργησαν τα stage στο δημόσιο και άλλες διαχειριστικές αλχημείες.
Μπροστά, σε αυτό το φαινόμενο της συνεχιζόμενης στρέβλωσης των κοινοτικών οδηγιών, ολοένα και περισσότερες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών αφυπνίζονται σε όλη τη χώρα. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε το κατασκευασμένο κλίμα και από μερίδα των Μ.Μ.Ε., όπως και την σπουδή της απαξίωσης των Ο.Κ.Π. όπως παρουσιάστηκε στη διαβούλευση όπου επιχειρείται μεταξύ άλλων να βαφτίσουν ως κοινωνικές επιχειρήσεις και οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και μια σειρά από νέους «εργολάβους» των κοινοτικών πόρων εξοβελίζοντας επί της ουσίας τον μη κερδοσκοπικούς φορείς (εταιρίες, ιδρύματα, συλλόγους).
Θεωρούμε σημαντικό ότι τουλάχιστον το Υπουργείο εργασίας αναγνωρίζει τον ρόλο των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών ως κοινωνικό κεφάλαιο και αντιλαμβάνεται την σημασία του Παρατηρητηρίου στην συγκρότησή του. Και δηλώνουμε εδώ το προφανές και αυτονόητο.
Τα νομοσχέδια που αφορούν στον εθελοντισμό και στην κοινωνική οικονομία αφορούν πρώτα απ’ όλα στην ίδια την κοινωνία των πολιτών. Ζητάμε έτσι άμεσα τη γνήσια καθολική, αντιπροσωπευτική διαβούλευση, όπως επιτάσσουν οι Κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το ουσιαστικό συμφέρον της κυβέρνησης και της χώρας είναι να αναδείξει και να ενθαρρύνει τις δυνάμεις αλληλεγγύης και κοινωνικής προσφοράς και όχι να τις περιορίσει. Γιατί μόνον με μια ισχυρή κοινωνία πολιτών μπορεί να εξασφαλιστεί η διαφάνεια και η αντιμετώπιση της διαφθοράς, όταν οι πολίτες συμμετέχουν στη διαβούλευση και στον έλεγχο της διοίκησης και αυτό το κάνουν πριν από όλους οι ενεργοί πολίτες μέσα από τις συλλογικές τους οργανώσεις.
Παρόλα αυτά το «Παρατηρητήριο» δεν εκφράζει άρνηση συνεργασίας αλλά θέσεις για αντιμετώπιση του θεσμικού ελλείμματος και είναι έτοιμο για έναν ειλικρινή, και ουσιαστικό διάλογο με τους θεσμούς της Πολιτείας με γόνιμες προτάσεις, αρκεί αυτός ο διάλογος είναι ουσιαστικός.
Το «Παρατηρητήριο» συγκροτείται οργανωτικά με τον πιο δημοκρατικό τρόπο με θεματικές και περιφερειακές επιτροπές που εκλέγουν αποκεντρωμένα τους συντονιστές τους και αυτοί με την σειρά τους αποτελούν την πανελλήνια συντονιστική γραμματεία του παρατηρητηρίου.
Αυτό που συνειδητοποιούμε όλοι σήμερα είναι ότι, το Παρατηρητήριο λειτουργεί ως οριζόντιο επικοινωνιακό σύστημα και δικτύωσης των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών, Ως οριζόντιο επικοινωνιακό σύστημα που αλλάζει τα δεδομένα αντιμετωπίζοντας τον κοινωνικό αποκλεισμό σ τον δημόσιο διάλογο. Και αλλάζει τα δεδομένα, κάνοντας κοινό κτήμα την γνώση και τη πληροφορία για όλους μέσα από την οριζόντια δικτύωση και διακίνηση της πληροφορίας με στόχο την ανάπτυξη της κοινωνικής αλληλεγγύης, του συνεργατισμού της συμμετοχικής οικολογίας, και της συμμετοχικής δημοκρατίας. Διότι είναι σαφές ότι ένα ανθρωπιστικό και οικολογικό περιεχόμενο της πληροφορίας δεν έχει σχέση με τη κουλτούρα του υπερκαταναλωτισμού που διακρίνει το κατεστημένο σύστημα.
Το «Παρατηρητήριο» δεν έχει σχέση με την αποκλειστικότητα της είδησης που διακρίνει τα μαζικά μέσα επικοινωνίας ως κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Δεν έχει σχέση με το επαγγελματικό μυστικό και τα κλειστά επαγγέλματα που διακρίνουν τις κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Έχει όμως το μεγάλο ηθικό πλεονέκτημα της κοινωνικής προσφοράς και της πολλαπλασιαστικότητας στην διάδοση της χρηστικής και ωφέλιμης κοινωνικά γνώσης.
Το κίνητρο εδώ της αποτελεσματικότητας δεν είναι το κέρδος αλλά, ο ίδιος ο εθελοντισμός και αλληλεγγύη που προσβλέπει μόνον στην κοινωνική αμοιβή της αναγνώρισης και στο υπερβατικό κέρδος της ευημερίας στο όλον της κοινωνίας. Αυτά τα πραγματιστικά δεδομένα καμιά δημοκρατική πολιτεία δεν μπορεί να αγνοήσει από την στιγμή που προβάλλονται συντεταγμένα και αίσθημα συνολικής κοινωνικής ευθύνης.
Αυτές τις ανθρωπιστικές και οικολογικές αξίες που διακρίνουν το χώρο μας εμείς θέλουμε να τις υπερασπίσουμε να τις διαφυλάξουμε και να τις πολλαπλασιάσουμε μέσα από την οριζόντια δικτύωση και αυτοοργάνωση των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών. Πιστεύοντας βαθιά σε αυτές τις αξίες, μπορούμε να επικοινωνούμε όχι με δεκάδες χιλιάδες ενεργούς πολίτες όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά με εκατοντάδες χιλιάδες μέσα από την πλήρη αξιοποίηση του διαδικτύου και της κοινωνικής δικτύωσης, διαδίδοντας το μήνυμα της κοινωνικής αλληλεγγύης, της οικολογίας του πολιτισμού και της διαρκούς δια βίου μάθησης των καλών πρακτικών.
Πηγή: socialactivism.gr