Αναδημοσίευση από www.tanea.gr
«Πρωταθλητές» αναδεικνύονται σε όλες τις εκθέσεις, είτε πρόκειται για εκείνες του ΑΣΕΠ, είτε του Ελεγκτικού Συνεδρίου και των επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.
Με πλεόνασμα 26 εκατ. ευρώ έκλεισε το διαχειριστικό έτος 2011 ο Δήμος Νεάπολης – Συκεών, ενώ σε 11 εκατ. ανήλθε το ταμειακό απόθεμα στον Δήμο Παλλήνης.
Αντιθέτως, λουκέτο χρειάστηκε να βάλει προ μηνών ο Δήμος Αχαρνών που στην τελευταία καταγραφή τα χρέη του ανέρχονταν σε 55 εκατ., δηλώνοντας αδυναμία καταβολής ακόμη και των μισθών στους υπαλλήλους του. Δήμους πολλών ταχυτήτων αποκαλύπτουν τα οικονομικά τους στοιχεία, που πέρα από τις περικοπές λόγω κρίσης αποτελούν απόρροια της κακοδιαχείρισης και των αμαρτωλών προσλήψεων από το παράθυρο που επικρατούσε επί σειρά ετών. Δεν είναι τυχαίο πως οι δήμοι φιγουράρουν στους πρωταθλητές σε όλες τις εκθέσεις είτε πρόκειται για εκείνες του ΑΣΕΠ, είτε του Ελεγκτικού Συνεδρίου και των επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.
Παράνομες προσλήψεις, χορήγηση παράτυπων αποζημιώσεων και υπερωριών σε υπαλλήλους, επιδόματα σε συνεργάτες είναι μερικές μόνον από τις διαπιστώσεις που περιλαμβάνονταν στην τελευταία έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο χρειάστηκε να μπλοκάρει εντάλματα για δαπάνες 77,7 εκατ. ευρώ που δεν δικαιολογούνταν.
Μία από τις πληγές των δήμων αποτελεί ο άκρατος δανεισμός χωρίς αυστηρά κριτήρια και προϋποθέσεις, γεγονός που οδήγησε οι συνολικές δανειακές υποχρεώσεις των δήμων να φτάνουν το 1,9 δισ. ευρώ. Η αποστροφή του δημάρχου Νεάπολης – Συκεών Σίμου Δανιηλίδη στην πρακτική αυτή έχει βοηθήσει στο να συγκαταλέγεται ο δήμος στους ελάχιστους υγιείς της χώρας – υπολογίζονται γύρω στους 20 με 30 οι δήμοι με θετικό ισοζύγιο.
Ενδεικτικό είναι πως με τη σωστή διαχείριση, ο δήμος θα καταφέρει σύντομα να κλείσει και τα δάνεια που είχαν πάρει οι πρώην δήμοι Νεάπολης, Αγίου Παύλου και Πεύκων οι οποίοι συνενώθηκαν με τις Συκιές μετά τον Καλλικράτη. Ανάλογη θετική εικόνα παρουσιάζουν δήμοι όπως Νέας Σμύρνης, Ιλίου, Παλαιού Φαλήρου ή Αμφιλοχίας.
Παράδειγμα προς αποφυγή στον τρόπο λήψης και χειρισμού των δανείων αποτελεί αντιθέτως ο Δήμος Πειραιά, που βάσει της καταγραφής διέθετε χρέη ύψους 131 εκατ. ευρώ ή ο Δήμος Αμαρουσίου που επίσης ακολούθησε τον δρόμο της ανεξέλεγκτης λήψης δανείων και εμφάνισε χρέη πάνω από 52 εκατ.
Συνήθης πρακτική αποτελούσαν και οι ανεξέλεγκτες προσλήψεις, που συχνά υπηρετούσαν πελατειακές σχέσεις. Η πρακτική αυτή τερματίστηκε με το νόμο Ραγκούση του 2010 όταν πλέον όλες οι προσλήψεις των δήμων πέρασαν στον έλεγχο του ΑΣΕΠ, αλλά επιβάρυνε επί δεκαετίες τα ταμεία των δήμων.
Με 500 πλεονάζοντες εργαζόμενους βρέθηκε ο Δήμος Αχαρνών, όταν διαπιστώθηκε το χρέος των 55 εκατ. ευρώ, ενώ σε Πέραμα και Νίκαια, που επίσης βρίσκονται στους «κόκκινους» δήμους, επικρατούσε βιομηχανία προσλήψεων.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα διαφορετικής διαχείρισης και απόλυτης απόστασης των νοικοκυρεμένων από τους υπερχρεωμένους δήμους αποτελούν οι γειτονικοί πρώην δήμοι Νίκαιας και Ρέντη, που σήμερα συνιστούν ενιαίο δήμο. Σε αντίθεση με τον Ρέντη, που αποτελούσε παράδειγμα υγιούς δήμου πριν τον Καλλικράτη, η Νίκαια βούλιαζε στα χρέη με αποτέλεσμα τώρα ο νέος δήμος να βρίσκεται αντιμέτωπος με οφειλές 87 εκατ. ευρώ και δεκάδες εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις, η εκδίκαση των οποίων ενδέχεται να οδηγήσει σε μεγαλύτερο άνοιγμα.
