Η Ελένη Καλησπεράτη ως κοινωνιολόγος μας αφηγείται πώς πέρασε από την θεωρία στην πράξη μέσα από την εργασιακή της εμπειρία στο πρόγραμμα της κοινωφελούς εργασίας για την έκδοση της ηλεκτρονικής εφημερίδας Social Activism Αθηνών
Είσαι κοινωνιολόγος, είχες την ευκαιρία να εργαστείς ως συντάκτρια στην εφημερίδα social activism και έχεις διανύσει τον τέταρτο μήνα της πρακτικής εξάσκησης, τι έχεις αποκομίσει από αυτή την εμπειρία και πως σκέφτεσαι να την αξιοποιήσεις;
Απάντηση Κατά τη γνώμη μου ήταν μια χρήσιμη εμπειρία για να μάθω με ποιον τρόπο λειτουργεί μια εφημερίδα και πώς γίνεται η χρηστική ενημέρωση των πολιτών. Οι θεωρητικές γνώσεις κοινωνιολογίας συνέβαλαν στην ενδελεχή ανάλυση των κοινωνικών προβλημάτων με τα οποία ασχολήθηκα και παράλληλα είχα την ευκαιρία να συναντήσω αξιόλογα πρόσωπα στο χώρο και μέσω συνεντεύξεων να ακούσω την άποψη τους αλλά και τις προτάσεις τους για την σημερινή νοσηρή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Σημασία έχει επίσης ότι έμαθα να εκλαϊκεύω τις ειδήσεις έτσι ώστε να γίνουν πιο κατανοητές στο κοινό. Εν τέλει η τριβή με όλες αυτές τις επαφές έχει συντελέσει στο να με φέρει εγγύτερα στην πραγματικότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης . Συν τοις άλλοις μου δόθηκε η ευκαιρία να εργαστώ σε φορείς με πολιτιστική και κοινωνική δράση και μπόρεσα να διαμορφώσω άποψη για το Δημόσιο τομέα μέσα από προσωπικά βιώματα. Βέβαια δεν θα έλεγα ότι η άποψη που διαμόρφωσα είναι θετική, κάθε άλλο συνειδητοποίησα ότι όσα ακούμε τόσο καιρό για τους Δημόσιους φορείς περί διαφθοράς και μη αξιοποίηση πόρων όχι μόνο ισχύουν αλλά η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη βλέποντας την από κοντά. Δεν θα έλεγα ότι εκτελούν σωστά τα καθήκοντα τους. Ορισμένοι ενδιαφέρονται μόνο για την κάλυψη δικών τους αναγκών αδιαφορώντας για τα παράπονα και τις ανάγκες του κόσμου. Είναι προφανές, η γραφειοκρατία είναι απάνθρωπη στην χώρα μας.
Όχι μόνον δηλαδή δεν υπάρχει σωστός έλεγχος των υπαλλήλων αλλά και καμία ποινή για όσους δεν εκτελούν τα καθήκοντα τους όπως θα έπρεπε. Η δυσλειτουργία ολόκληρου του συστήματος είναι γεγονός και εν τέλει η εικόνα που απέκτησα είναι επιεικώς απογοητευτική.
Ποια ήταν τα θέματα που ανέπτυξες και δημοσίευσες ως άρθρα.
Στα θέματα με τα οποία ασχολήθηκα διαπραγματεύτηκα μεταξύ άλλων την θέση της σύγχρονης γυναίκας στην Ελληνική κοινωνία και συγκεκριμένα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, την φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την ανεργία, την γραφειοκρατία κ.α. Συγκεκριμένα μέχρι τώρα έχω γράψει τα εξής κείμενα σε ελληνικά και αγγλικά: Πνευματικό Κέντρο Αθηνών – Προφίλ Κοινωνικά ερείπια αφήνει πίσω της η Ανεργία. Νέοι στο περιθώριο
Η φτώχεια μάς διηγείται πολλές ιστορίες.
Το τέρας της γραφειοκρατίας απειλεί το κόστος ζωής (;)
Φροντίδα Ευπαθών Ομάδων στον Κόμβο Βοήθειας και Αλληλεγγύης
Καλές πρακτικές και έξυπνη διαχείριση της γνώσης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων: Ταξιδεύοντας στο χρόνο
Τime banks in Greece; a new world order? Consumerism in Europe and USA – Καταναλωτισμός σε Ευρώπη και Η.Π.ΑWhat are the actions of consumers in Europe?10 Actions Consumers Can Take to Reinvent CapitalismConsumer-led or consumer-dependent?
Why Thinking Social Activism?
The challenges of European social movements
What could you do to combat poverty?
Ι have the right to be a child
Πως νιώθεις ως συμμέτοχος συντελεστής μιας ομάδας η οποία δεν έχει να κάνει απλά, μια οποιαδήποτε δουλειά αλλά, έχει να διαχειριστεί ζητήματα επικοινωνίας και χρηστικής ενημέρωσης;
Απάντηση Συμμετέχοντας σε μια συλλογική δράση κοινωνικού ακτιβισμού θεωρώ ότι είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι μέσα από αυτή τη δράση ενισχύεται και καλλιεργείται η συνεργασία και το ομαδικό πνεύμα μεταξύ των μελών. Επίσης μπορώ πλέον να δημιουργώ ψηφιακό περιεχόμενο δεξιότητα την οποία θεωρώ πολύ χρήσιμη. Από την άλλη όμως θα ήταν μεγάλη παράλειψη αν δεν ανέφερα και τα αρνητικά ενός τέτοιου προγράμματος κοινωφελούς εργασίας τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Για παράδειγμα αποτελεί ένα πρόγραμμα ορισμένης διάρκειας και με ελάχιστες επαγγελματικές προοπτικές για το μέλλον. Σε ορισμένα παρόμοια προγράμματα μάλιστα οι προοπτικές δεν υπάρχουν καθόλου. Επομένως βρίσκω την όλη διαδικασία ένταξης και εργασίας σε τέτοια προγράμματα κάπως επιφανειακή. Δηλαδή ως μια καλή προσωρινή λύση για το πρόβλημα της ανεργίας έτσι ώστε να μειώνεται και ο αριθμός των ανέργων στις στατιστικές.
Πριν απο αυτή την εργασία ήσουν άνεργος; Νοιώθεις αδικημένος από τις συνθήκες που υπάρχουν στην χώρα μας για τους πτυχιούχους και νέους επιστήμονες;
Ήμουν για κάποιο διάστημα άνεργη και έχω βιώσει αυτή την τραγική κατάσταση. Πράγματι το να είναι κανείς άνεργος έχει τεράστιες επιβλαβείς επιπτώσεις τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Ωστόσο σε ένα μήνα πάλι την ίδια κατάσταση θα βιώσω. Φυσικά και αισθάνομαι αδικημένη από την σημερινή κατάσταση. Οι νέοι πτυχιούχοι είναι αυτοί οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν τις περισσότερες ευκαιρίες από οποιονδήποτε άλλο πολίτη. Βέβαια, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η κακής ποιότητας διαχείριση επιφέρει αυτή την αδικία.
Υπάρχει μια φράση που λέει οτι, η δική σας γενιά είναι μια χαμένη γενιά, μέσα στην μετριότητα του συτήματος, που κυριάρχησαν οι φούσκες στην οικονομία, η κλεπτοκρατία, η διαφθορά και εν πολλοίς η αναξιοκρατία.Πως θα ήθελες να σχολιάσεις εσύ αυτή την εκτίμηση;
Απάντηση Για το σύστημα που κυριαρχεί σήμερα δεν θα μπορούσα να μην σχολιάσω ακόμη και κάπως καυστικά για ορισμένους. Παίρνω θέση ως κοινωνιολόγος και μπορώ να πω ότι η σημερινή κατάσταση είναι ακόμη μια συνέχεια μιας παλαιάς κατάστασης που επικρατούσε στην Ελλάδα. Ανέκαθεν οι “ολιγαρχίες” ενίσχυαν και καλλιεργούσαν με κάθε μέσο και τρόπο την βλακεία… Τίποτε δεν τους εξυπηρετεί περισσότερο από μια άβουλη μάζα που αποχαυνώνεται σε ριάλιτι, σε άκρατο και άσκοπο καταναλωτισμό, σε επιφανειακή γνώση και πολλά ακόμη… δεν εκπλήσσομαι λοιπόν που βλέπω να μην ακούγονται οι φωνές αυτών που ξεχωρίζουν μέσα στη μάζα γιατί σε αυτή τη περίπτωση είναι άλλο οι “ολιγαρχίες” και άλλο οι “μειοψηφίες”… Οι φωνές αυτές αν ακουστούν.. ακούγονται και σωπαίνουν. Εκεί είναι το κρίμα. Όσο προάγεται ένα κλίμα άγνοιας μετριότητας και αυτοενοχής αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ. Η δήθεν θεσμοθετημένη διαφάνεια τονίζεται συνέχεια από τα πολιτικά στελέχη με σκοπό μη φανεί η οικτρή προσπάθεια τους για την κάλυψη της ρουσφετολογίας. Χαμένη γενιά ωστόσο δεν είμαστε. Αδικημένη και θυματοποιημένη γενιά ναι. Διότι οι νέοι αιχμαλωτίζονται σε συνθήκες μέσα στις οποίες δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες τους.
Όλο αυτό που κάνετε στην εφημερίδα νοιώθεις ως ειδικός συντάκτης στην θεματική σου ή νοιώθεις οτι συμμετέχεις σε ένα έντυπο δημοσιογραφία πολιτών όπως αυτό τουλάχιστον παρουσιάστηκε τελευταία στην εκδήλωση στο Hilton;
Απάντηση Η ομάδα μας αποτελείται από ποικίλες ειδικότητες : Ψυχολόγους, Περιβαλλοντολόγους, Κοινωνιολόγους, πολιτικούς επιστήμονες κ.α. οι οποίοι έχουν αναλάβει το ρόλο του δημοσιογράφου αλλά όχι με την επίσημη έννοια του όρου. Με την έννοια όμως ότι όλοι εμείς ως πολίτες εκφράζουμε με κάποιο τρόπο την άποψη μας μέσα από αυτή την εφημερίδα με κάποια επιστημονική προσέγγιση μεν αλλά κάπως πιο εκλαϊκευμένα. Επομένως δεν θα έλεγα ότι είμαι ειδική συντάκτρια αλλά ότι συμμετέχω σε ένα έντυπο δημοσιογραφίας πολιτών. Αυτό το σημαντικό ανθρώπινο κεφάλαιο, σύμφωνα με την παρουσίαση της κας Μπουρτζάλα στο Ξενοδοχείο Hilton, υλοποιεί στην ουσία δράσεις κοινωνικού ακτιβισμού σε μία διαδικασία μάθησης επί το έργω.