Γράφει η Κωνσταντίνα Μαντζαβρά,
πολιτικός επιστήμονας
Πρόκειται για θέατρο κοινωνικής αλληλεγγύης που ήρθε στο προσκήνιο περίπου πριν ένα χρόνο. Άραγε θα συνεχιστεί;
Το θεσμό του «Κοινωνικού Θεατροπωλείου» εγκαινίασε περίπου πριν ένα χρόνο το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ΚΘΒΕ, δίνοντας, έτσι, βάση στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής.
Οι ηθοποιοί, συσπειρωμένοι απέναντι στις κρίσιμες στιγμές, ερμηνεύουν αγαπημένα έργα του παγκόσμιου δραματολογίου, ενώ οι θεατές καλούνται να καταβάλλουν αντί εισιτηρίου τρόφιμα μακράς διαρκείας, τα οποία θα διατίθενται σε κοινωνικά ιδρύματα. Συγκεκριμένα, το ΚΘΒΕ συνεργάστηκε με τους ακόλουθους οργανισμούς και ιδρύματα: «Χαμόγελο του παιδιού», «Ελληνικό Παιδικό Χωριό», Ίδρυμα Ορφανοτροφείο Θηλέων «Η Μέλισσα», Παπάφειο Ίδρυμα & Ξενώνας Προστασίας Άγαμων Μητέρων «Το Σπίτι της Μαρίας».
Αποτελεί ένα θεσμό με αδιαμφισβήτητη κοινωνική δράση, που ενισχύει το πνεύμα της αλληλεγγύης καθώς και της ανταλλαγής προϊόντων, χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος. Από την μία πλευρά, δίνει την ευκαιρία σε ηθοποιούς και σκηνοθέτες με κοινωνική συνείδηση, είτε πρόκειται για επαγγελματίες είτε για ερασιτέχνες, να “χαρίσουν” το ταλέντο τους χωρίς να περιμένουν κάποιου είδους αντάλλαγμα. Από την άλλη πλευρά, η ίδια η τέχνη του θεάτρου χρησιμοποιείται πλέον, με πιο άμεσο και κατανοητό τρόπο, ως “εργαλείο” για την επίλυση κοινωνικών θεμάτων.
Βέβαια, το «Κοινωνικό Θεατροπωλείο» για να αποκαλείται θεσμός πρέπει να έχει και μια ορισμένη διάρκεια και όχι να ξεσπά σαν φωτοβολίδα για 2 ή 3 μήνες.
Δυστυχώς, όσο και να έψαξα αν παίζεται τώρα κάποια τέτοιου είδους παράσταση, δεν βρήκα τίποτα. Σίγουρα, όμως, δεν γνωρίζω για όλες τις σχολικές ή ενήλικες ερασιτεχνικές ή μη ομάδες, που ίσως κάποιες από αυτές να έχουν πάρει μια τέτοια πρωτοβουλία, χωρίς να δώσουν ηθελημένα – και καλά έκαναν – δημοσιότητα, αφού πρόκειται καθαρά για δράση κοινωνικής αλληλεγγύης και όχι διαφημιστικής καμπάνιας.
Τέλος, αξίζει να παραθέσουμε την άποψη του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ για το «Κοινωνικό Θεατροπωλείο».
Σημείωμα Καλλιτεχνικού Διευθυντή ΚΘΒΕ, Σωτήρη Χατζάκη
Σε εποχές σκοτεινές και δυσοίωνες, όπου κυοφορείται το αναπάντεχο και ο άνεμος της ιστορίας ερημώνει τις πόλεις και τις ψυχές των ανθρώπων, το μεγάλο στοίχημα του καθενός μας είναι το ζύγισμα του εαυτού του, πού ανήκει, ποιους αγαπά και σε ποιους εναντιώνεται, με ποιούς θα πάει.
Από τη μία, ο προσκυνημένος, ο αμοραλιστής, ο κερδοσκόπος. Από την άλλη, ο άνθρωπος όρθιος φωτισμένος από το κερί της εφημερίας του και από τις αξίες του ανθρωπισμού και της συλλογικότητας. Διαλέγεις και παίρνεις.
Εμείς, οι ηθοποιοί του Κ.Θ.Β.Ε. – το πρώτο πληθυντικό το διεκδικώ γιατί είναι τιμή μου να είμαι ένας από αυτούς – ανοίγουμε το «Κοινωνικό Θεατροπωλείο» και προσπαθούμε να αρθρώσουμε παρηγορητική φωνή για τον συνάνθρωπο που δοκιμάζεται.
«Οι Δούλες», Ζαν Ζενέ, ΚΘΒΕ
Με εργαλείο μας την αδιαπραγμάτευτη τέχνη του θεάτρου, παίζουμε, σκηνοθετούμε, φτιάχνουμε σκηνικά, κοστούμια, γράφουμε μουσικές για κείμενα που μας συγκίνησαν, μας αφύπνισαν και πυρπόλησαν τις ψυχές μας. Οι ηθοποιοί αυτού του θεάτρου, αντικρούοντας τις εύκολες και «χρήσιμες» συστημικές κατηγορίες περί αργόσχολων του Δημοσίου, ενώνουμε τις δυνάμεις μας με το τεχνικό και διοικητικό μας προσωπικό και προτείνουμε την τέχνη ως αξιακή βάση οικοδόμησης ενός νέου εθνικού αφηγήματος.
Δεν ζητάμε χρήματα για τις παραστάσεις μας. Ζητάμε από τους θεατές μας τρόφιμα μακράς διαρκείας για να τα προσφέρουμε σε Κέντρα Φιλοξενίας συνανθρώπων μας. Στη βία των επαγγελματιών του κέρδους ας αντιτάξουμε την εφημερία μας, τη διαθεσιμότητα και την παρηγοριά. Είθε ο άνθρωπος κάποια στιγμή να ξαναμπεί στο κέντρο της σκέψης μας και η αλληλεγγύη να μπαλώσει τον κοινωνικό ιστό που δείχνει να κουρελιάζεται όπως το ηθικό και η ψυχική δύναμη των πολλών.
Πηγή: