Αναδημοσίευση από: www.tanea.gr
Να καθησυχάσει τους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι υπάγονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας επιχείρησε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης, σημειώνοντας ότι οι πρώτοι που φεύγουν είναι «μερικές εκατοντάδες» σε βάρος των οποίων εκκρεμούν σοβαρά ποινικά ή πειθαρχικά αδικήματα.
Επίσης, ανέφερε ότι έχουν ληφθεί όλες οι πρόνοιες «ώστε οι μετακινήσεις να είναι όσο γίνεται πιο ταχείες, με αντικειμενικά κριτήρια, μακριά από πιέσεις ή ρουσφετολογικές μεταχειρίσεις».
Ο κ. Μανιτάκης σημειώνει ότι με τη μετακίνηση «παύει αυτόματα το καθεστώς της διαθεσιμότητας» και ως εκ τούτου «δεν υπηρετούν το συμφέρον των υπαλλήλων που έχουν τεθεί εκ του νόμου σε διαθεσιμότητα, όσοι τους παροτρύνουν να μη μετακινηθούν, διότι έτσι παρατείνεται η διαθεσιμότητα τους και η δυσμενής μισθολογική τους κατάσταση».
«Τα μέτρα αποβλέπουν στην αποκατάσταση του κύρους του δημοσιοϋπαλληλικού λειτουργήματος και της νομιμότητας στο δημόσιο» σημειώνει ο κ. Μανιτάκης και προσθέτει: «Είμαστε αποφασισμένοι να τα εφαρμόσουμε για το καλό του τόπου και της ελληνικής δημόσιας διοίκησης».
Ολόκληρη η δήλωση Μανιτάκη
«Θεωρώ αναγκαίο να δώσω μερικές διευκρινίσεις σχετικά με τις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις.
» Πρώτον, επεκτείνοντας και εντατικοποιώντας τον υπάρχοντα θεσμό της αυτοδίκαιης αργίας του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, κρίθηκε ότι έπρεπε να απομακρυνθούν άμεσα από την υπηρεσία τους, και μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεσή τους, όλοι όσοι έχουν παραπεμφθεί στο ακροατήριο για σοβαρά ποινικά ή πειθαρχικά αδικήματα. Το διοικητικό αυτό μέτρο λαμβάνεται προς το συμφέρον της ίδιας της δημόσιας υπηρεσίας και προς αποκατάσταση της πειθαρχικής ευθύνης, τόσο των δημοσίων υπαλλήλων όσο και των πειθαρχικών οργάνων. Οι υπάλληλοι που υπάγονται στο μέτρο είναι ελάχιστοι, μερικές εκατοντάδες σε ένα σύνολο 600.000 δημοσίων υπαλλήλων. Δεν είναι δυνατόν, αυτοί οι ελάχιστοι υπάλληλοι να προστατεύονται από ένα άτυπο καθεστώς ανομίας και ανοχής.
» Δεύτερον, καθιερώθηκε, ένα όσο γίνεται πιο ευέλικτο, αποτελεσματικό και αντικειμενικό σύστημα κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Διευρύνεται η υποχρεωτική μετάταξη και ενεργοποιείται η προσωρινή μετακίνησή τους. Επιτακτικός στόχος είναι η μετάταξη ή μεταφορά υπαλλήλων από υπηρεσίες στις οποίες κατά τεκμήριο πλεονάζουν, προς υπηρεσίες που εξυπηρετούν άμεσα τον πολίτη, όπως ασφαλιστικοί οργανισμοί ή συνταξιοδοτικά ταμεία κ.α. , όπου εντοπίζονται επιτακτικά κενά.
» Τρίτον, η υποχρεωτική μετακίνηση ξεκινάει από τις υπηρεσίες που κρίθηκε ότι είχε συσσωρευθεί ένας σχετικά μεγάλος αριθμός υπαλλήλων διοικητικού, χωρίς να έχουν προηγουμένως αξιολογηθεί, χωρίς δηλαδή να έχουν προσληφθεί με κάποια διαγωνιστική διαδικασία. Το μέτρο έχει γενικό και αντικειμενικό χαρακτήρα γιατί θέλαμε να αποφύγουμε πιέσεις για εξαιρέσεις και ιδιαίτερες μεταχειρίσεις. Η θέση σε διαθεσιμότητα ενός πολύ συγκεκριμένου και περιορισμένου αριθμού υπαλλήλων και συνεπώς η ένταξή τους στο πρόγραμμα κινητικότητας αποβλέπει στην άμεση, υποχρεωτική μετακίνησή τους προκειμένου να ικανοποιηθούν επιτακτικές υπηρεσιακές ανάγκες.
» Με τη μετακίνηση τους παύει αυτόματα το καθεστώς της διαθεσιμότητας και αναλαμβάνουν αμέσως τα υπηρεσιακά τους καθήκοντα. Δεν υπηρετούν ως εκ τούτου το συμφέρον των υπαλλήλων που έχουν τεθεί εκ του νόμου σε διαθεσιμότητα, όσοι παροτρύνουν τους υπαλλήλους να μη μετακινηθούν, διότι έτσι παρατείνεται η διαθεσιμότητα τους και η δυσμενής μισθολογική τους κατάσταση.
» Απευθύνομαι υπό την ιδιότητα του δημόσιου λειτουργού, που υπηρέτησε το δημόσιο επί σαράντα συναπτά έτη, σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους για να τους διαβεβαιώσω ότι τα μέτρα αποβλέπουν στην αποκατάσταση του κύρους του δημοσιοϋπαλληλικού λειτουργήματος και της νομιμότητας στο δημόσιο. Επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν το κλίμα απαξίωσης των δημοσίων υπαλλήλων. Έχουν ληφθεί όλες οι πρόνοιες ώστε οι μετακινήσεις να είναι όσο γίνεται πιο ταχείες, με αντικειμενικά κριτήρια, μακριά από πιέσεις ή ρουσφετολογικές μεταχειρίσεις.
» Είμαστε αποφασισμένοι να τα εφαρμόσουμε για το καλό του τόπου και της ελληνικής δημόσιας διοίκησης. Οι διαρθρωτικές αλλαγές στη διοίκηση αποτελούν προϋπόθεση υπέρβασης της δεινής κρίσης που περνά ο τόπος. Η στείρα άρνηση των αναγκαίων αλλαγών και η καλλιέργεια ενός κλίματος απλώς φόβου και ανησυχίας στους υπαλλήλους δεν βοηθά ούτε τους ίδιους ούτε τη διοίκηση να αλλάξει. Και είναι επιτακτική ανάγκη το κράτος και η διοίκηση να μεταρρυθμιστούν άμεσα.»
