Της Ιφιγενειας Διαμαντη
Αναδημοσίευση από Καθημερινή
Τι εναλλακτικές διεξόδους παιχνιδιού έχει ένα παιδί που του απαγορεύεται να βγει στη γειτονιά, επειδή οι γονείς του φοβούνται; Τηλεόραση και παιχνίδια στον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Τι είναι λογικό να συμβεί λόγω του παρατεταμένου αυτού εγκλεισμού; Από τη μία, εθισμός στο Ιντερνετ και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και παράλληλα ό,τι άλλο συνεπάγεται η υπερβολική έκθεση νεαρών μυαλών στην τηλεόραση.
Σε 169 άτομα
Τα παραπάνω είναι μερικά από τα συμπεράσματα έρευνας που διενήργησε το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού στην περιοχή που εκτείνεται από τον Σταθμό Λαρίσης έως την πλατεία Βικτωρίας και από την πλατεία Καραϊσκάκη έως την πλατεία Αττικής, με τη συνδρομή 25 φοιτητών και φοιτητριών από το ΤΕΙ Κοινωνικής Εργασίας Αθηνών και τα Τμήματα Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Η έρευνα διεξήχθη μεταξύ Απριλίου – Ιουλίου 2012 σε 169 άτομα. Τα 82 ήταν Ελληνες και οι υπόλοιποι προέρχονταν από Αλβανία (27%), Ρουμανία – Βουλγαρία (11%) και μεμονωμένοι από Αφγανιστάν, Συρία, Μολδαβία, Αίγυπτο, Μπανγκλαντές, Πακιστάν, Γκάνα, Ιράν, Ουκρανία, Σενεγάλη. Παράλληλα, άλλα 30 άτομα συμμετείχαν σε τρεις ομάδες με συγκεκριμένο θέμα συζήτησης.
Ελεύθεροι χώροι μαζί με περισσότερες εξωσχολικές εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες αναδεικνύονται στο υπ’ αριθμόν 1 αίτημα όλων των γονέων, Ελλήνων και ξένων. Και οι δύο κατηγορίες ανησυχούν γιατί λόγω κρίσης δεν μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά φροντιστήριο, το οποίο θεωρούν απαραίτητο. Για εκείνους που δεν μπορούν, το βάρος της μελέτης επωμίζεται η μητέρα.
Στην ευρύτερη περιοχή που διαθέτει 7 δημοτικά σχολεία και 8 νηπιαγωγεία, γονείς, Ελληνες και μη, καταφεύγουν στη «λύση» του περιορισμού των παιδιών στο σπίτι, επειδή φοβούνται τις επιθέσεις και την εγκληματικότητα. Κάποιοι Ελληνες γονείς δυσανασχετούν με τον συγχρωτισμό των παιδιών τους με εκείνα των μεταναστών. Ωστόσο, μέσα από τις συνεντεύξεις που διενεργήθηκαν με κατοίκους της περιοχής φάνηκε ότι αυτοί νιώθουν λιγότερο ανασφαλείς όταν γνωρίζονται με αλλοεθνείς οικογένειες και συναναστρέφονται μαζί τους σε ανοιχτούς δημόσιους χώρους. Ενδιαφέροντα παραδείγματα: τέσσερις φίλες από Ελλάδα, Γεωργία, Βουλγαρία και Αλβανία έγραψαν ένα χιπ χοπ κομμάτι στις γλώσσες τους και στην αγγλική, για να το παρουσιάσουν σε σχολική εορτή, ενώ μαθήτρια δημοτικού από την Ινδονησία δίδασκε αγγλικά κάθε εβδομάδα σε συμμαθήτριά της από την Αλβανία, επειδή οι γονείς της τελευταίας δεν τα μιλούσαν και η μικρή δυσκολευόταν.
Οι Ελληνες γονείς που δεν αρέσκονται στη συναναστροφή των παιδιών τους με ξένα επιλέγουν για βόλτα την Ακρόπολη, το Ζάππειο, την παραλία ή το Αττικό Πάρκο, αφήνοντας το κοντινό Πεδίον του Αρεως στους ξένους. Ωστόσο, ο ελεύθερος χρόνος με τα παιδιά φαντάζει άπιαστο όνειρο, αφού όσοι γονείς έχουν ακόμη εργασία δουλεύουν περισσότερες ώρες.
