Αναδημοσίευση από www.capital.gr

του Γιώργου Κράλογλου

Ανοίξτε τα σύνορα στους επιχειρηματίες Ασίας, Μέσης Ανατολής και Αφρικής με βίζα σε 3 ώρες αντί σε 3 μήνες που εκδίδεται σήμερα. Αδειάστε το «κηφηναριό» στις ελληνικές πρεσβείες των χωρών αυτών και στείλτε ικανούς ερευνητές αγορών. Ακυρώστε την τελωνειακή διαφθορά. Και «μαντρώστε» (πολιτικά) τους επαγγελματίες «επαναστάτες»… ενάντια σε κάθε ιδιωτική επένδυση.

Αυτές οι κινήσεις (που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα μπορούν να γίνουν μέσα σε μία νύχτα) ακόμη και αν χρειαστούν δέκα μήνες (με τα ελληνικά δεδομένα) είναι ικανές να ανοίξουν αμέσως πόρτες για δουλειές εντός και εκτός Ελλάδος στις επιχειρήσεις της χώρας μας που (ευτυχώς) λειτουργούν ακόμη και δεν το έχουν βάλει κάτω.

Η δράση αυτή που ακόμη και στην Αλβανία και στα Σκόπια έχουν καταλάβει ότι λέγεται εξαγωγές και επενδυτικές συνεργασίες είναι η πρώτη πόρτα που μπορεί σύντομα να ανοίξει για να περάσουν άνεργοι από τα 2.000.000 που θα φθάσουν του 2013.

Γιατί εάν περιμένουμε να δώσουμε δουλειά από τις επενδύσεις που θα προσκαλέσουμε να γίνουν στην χώρα μας είμαστε υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε τους άνεργους ότι ακόμη και εντός του 2012 να ξεκινήσουν οι επενδύσεις δεν πρόκειται να ζητηθούν εργαζόμενοι πριν από το 2016.

Άλλωστε και οι ίδιοι οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα έχουν την εμπειρία να αντιληφθούν ότι  και κύμα επενδύσεων να δούμε μέσα στο 2012 τα πρώτα οργανογράμματα για θέσεις απασχόλησης θα σχηματοποιηθούν τουλάχιστον μετά από μία 3ετία.

Συνεπώς όταν η κυβέρνηση ευαισθητοποιείται από σήμερα για το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας και ταυτόχρονα δηλώνει ότι ο κρατικός τομέας θα είναι κλειστός σε προσλήψεις για τα επόμενα χρόνια η μόνη οδός απασχόλησης ακούει στο όνομα επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα.

Οι επενδύσεις όμως χωρίζονται, όπως όλοι γνωρίζουμε, σε δύο μεγάλες κατηγορίες.

Στις νέες επενδύσεις στην βιομηχανία, στην ενέργεια, στον τουρισμό και το εμπόριο με αλυσίδες καταστημάτων.

Και στις επενδύσεις επέκτασης και εκσυγχρονισμού που μπορούν να κάνουν οι υφιστάμενες επιχειρήσεις αν δημιουργηθεί θετικό επενδυτικό περιβάλλον με κίνητρα και ιδιαίτερα με ενδιαφέρον στην εξωστρέφεια.

Ας ξεκινήσουμε από τις πρώτες.

Η στήλη έχει ήδη ασχοληθεί με το θέμα και έχει εντοπίσει σημαντικούς λόγους που λειτουργούν αρνητικά στο επενδυτικό κλίμα. Κορυφαίο είναι το φορολογικό σε συνδυασμό με το δαιδαλώδες γραφειοκρατικό πρόβλημα και την διαφθορά.

Ο υπουργός Οικονομικών κ. Ι. Στουρνάρας θεωρεί ότι στα αρνητικά της προσέλκυσης επενδύσεων το φορολογικό έχει την έβδομη θέση αλλά δέχεται ότι στην πρώτη είναι η γραφειοκρατία και τα αντικίνητρα.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις νέες επενδύσεις που έτσι και αλλιώς είναι μακρόχρονης απόδοσης σε εργασία και ας πάμε στις επενδύσεις εκσυγχρονισμού και εξαγωγικής δράσης.

Αυτές λοιπόν τις επενδύσεις εκσυγχρονισμού που θα έχουν στόχο τις εξαγωγές οφείλει να ενθαρρύνει η κυβέρνηση αν πράγματι εννοεί ότι θα πασχίσει να βρει δουλειές στους άνεργους.

Βεβαίως η χώρα υποφέρει εδώ και δέκα χρόνια από έντονο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας και άνισης φορολογικής μεταχείρισης σε σχέση με τον φυσικό ανταγωνιστικό μας χώρο που είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αναβάθμιση δε της ανταγωνιστικότητας δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια και με ασκήσεις επί του πίνακος…

Για αυτό οφείλει να διευκολύνει την διείσδυση της ελληνικής παραγωγής εκεί όπου είμαστε σε καλύτερη ανταγωνιστική θέση.

Και μπορεί να μειώσει το κόστος παραγωγής με άνοιγμα των συνόρων σε επενδυτές που ζητάνε συνεργασίες για διέξοδο προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πως όμως να ανοίξουν οι αγορές εκτός Ελλάδος και να δεχθούν οι επιχειρηματίες να κάνουν δουλειές με ελληνικές επιχειρήσεις όταν μεταξύ πολλών άλλων:

– Για να επισκεφθούν την χώρα μας ξένοι επιχειρηματίες χρειάζονται βίζα που εκδίδεται σε 3-6 μήνες γιατί (λέει) τα ελληνικά Προξενεία φοβούνται τους τρομοκράτες… Και τους ψάχνουν ανάμεσα στους επιχειρηματίες.

– Οι ελληνικές αποστολές επιχειρηματιών που ψάχνουν να κλείσουν δουλειές συναντούν στις χώρες που επισκέπτονται μόνο μια θλιβερή δεξίωση του Έλληνα πρέσβη και 5 – 10 παρατρεχάμενους να σκίζονται για την δεξίωση και όχι να κλείνουν ραντεβού στους επιχειρηματίες.

– Για την εξαγωγή ενός φορτίου από την Ελλάδα απαιτούνται 20 ημέρες, 5 έγγραφα και 1.153 δολάρια. Όταν στις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ χρειάζονται 5 ημέρες και τα μισά λεφτά.

– Οι δαπάνες για τα εμπορικά ταξίδια δεν αναγνωρίζονται από την εφορία όσο δεν υπογράφονται εμπορικές συμφωνίες.

– Το κράτος κρατάει τις επιστροφές του ΦΠΑ και δεν εγγυάται το πότε και το εάν θα επιστρέψει τους φόρους που δικαιούνται οι επιχειρήσεις.

– Τα τελωνεία δουλεύουν όποτε και όπως θέλουν και παρ΄  όλα αυτά επιβαρύνουν την αξία του εμπορεύματος με κόστος εκτελωνισμού από 3-5%.

Εάν διορθωθούν όλα αυτά και το κράτος αναλάβει την εκστρατεία για ανάπτυξη εξαγωγών οι επενδύσεις θα έλθουν άμεσα και οι προσλήψεις θα γίνουν ταυτόχρονα. Μόνο από την πάταξη αντικινήτρων.

Αλλιώς δανειστείτε και πάλι λεφτά και κάντε προσλήψεις στο κράτος και τους Δήμους στήνοντας και άλλα τεμπελχανιά…