Γράφει η Κατερίνα Νάκου, δημοσιογράφος
Αθήνα… η πόλη όπου πριν από χιλιάδες χρόνια τέθηκαν τα θεμέλια του Δυτικού πολιτισμού, όπου κυριάρχησαν η πνευματική έρευνα, η φιλοσοφία και η λογική σε όλους τους τομείς της ζωής. Εδώ γεννήθηκε η Δημοκρατία, μια Δημοκρατία που πολλοί επιδίωξαν να χειραγωγήσουν από αρχαιοτάτων χρόνων. Στο πέρασμα των αιώνων κάποιοι τα κατάφεραν αλλά μόνο για λίγο. Άνδρες σπουδαίοι διακρίθηκαν στις μάχες και ανέδειξαν την Αθήνα στη μεγαλύτερη δύναμη της Μεσογείου ύστερα εξοστρακίστηκαν, και άλλοι, θανατώθηκαν επειδή υπερασπίστηκαν την αλήθεια. Γιατί στις κρίσιμες φάσεις της ιστορίας, οι ήρωες των πολέμων και εκείνοι που ορθώνουν ανάστημα, εν καιρώ ειρήνης, αποτελούν κίνδυνο.
Η Αρχαία Αθήνα κάθε άλλο παρά πόλη ειρηνική ήταν… διατηρούσε μιαν ειρήνη εύθραυστη η οποία δεν αποτελούσε παρά διάλειμμα από τους πολέμους. Χρειάστηκε να περάσουν χρόνοι πολλοί και να χυθεί αίμα στα πεδία των μαχών σε εμφύλιες συρράξεις ή στις αναμετρήσεις με τους Βαρβάρους μέχρι να καταφέρουν οι άνθρωποι να αρθρώνουν λόγο και να πράττουν με βάση τη συνείδηση τους..
Ο Σωκράτης λίγο πριν πεθάνει είπε στην Απολογία του:
«Είναι πολύ μεγάλο αγαθό για τον άνθρωπο το να μιλάει κάθε μέρα για την αρετή και για τα άλλα για τα οποία με ακούτε να συζητάω εξετάζοντας τον εαυτό μου και τους άλλους. Γιατί η ζωή, χωρίς να τα εξετάζει κανείς αυτά, είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζει ο άνθρωπος.»
ΠΛΑΤΩΝΟΣ(ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΗ)
Περιπλάνηση στην Πνύκα και στο Αστεροσκοπείο
Κάπως έτσι, σαν να ταξιδέψαμε στο χρόνο, περπατήσαμε με τη Χριστίνα ένα ηλιόλουστο πρωινό, σε μια από τις πιο γραφικές συνοικίες της Αθήνας, ευτυχώς αλώβητη από την τσιμεντοποίηση του κέντρου. Ανεβήκαμε τον πεζόδρομο του Θησείου, την Αποστόλου Παύλου, προσέξαμε Αρχαία ευρήματα στη διαδρομή: το Ιερό Πανός, την Κρήνη της Πνύκας, θαυμάσαμε τη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής, κάτι ανέλπιστο για μια πόλη που δεν αξιοποιεί τους πράσινους χώρους της. Την Άνοιξη αν περάσετε από εκεί βράδυ, προσέξτε… μπορεί να ακούσετε κάποιον κούκο να τραγουδάει!
Συνεχίζοντας στο τέρμα της Αποστόλου Παύλου, στρίψαμε δεξιά και ακολουθήσαμε το μονοπάτι που βγάζει στο ναό του Άγιου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη όπως τον διαμόρφωσε ο Αρχιτέκτονας Δημήτρης Πικιώνης.
Ύστερα κατευθυνθήκαμε στο λόφο του Αστεροσκοπείου, θαυμάσαμε την υπέροχη θέα στην Ακρόπολη και καταλήξαμε στην Πνύκα, στον ιερό χώρο από το βήμα του οποίου αγόρευσαν σπουδαίοι πολιτικοί, στρατηγοί και ρήτορες όπως ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής και Δημοσθένης.
Σήμερα, οι Αθηναίοι που επισκέπτονται τους τα όμορφα σημεία της πόλης είναι πολύ λίγοι. Φαίνεται πως μια μικρή απόδραση δε χωράει στην καθημερινότητα που βρίθει από υποχρεώσεις. Μια ανάσα, όμως είναι αρκετή για να συνεχίσει η ζωή στους κανονικούς ρυθμούς της. Το φυσικό τοπίο του Φιλοπάππου μένει ασάλευτο από το χρόνο αν και λίγο πιο κάτω οι καφετέριες και τα μπαράκια θυμίζουν εικόνα πρωτεύουσας.
Αναρωτιέμαι, τι άλλο χρειάζεται για να βγουν οι Αθηναίοι από τα σπίτια τους και να χαρούν το φυσικό πλούτο που βρίσκεται τόσο κοντά. Οι Αρχαίοι Μύθοι φαντάζουν λαξευμένοι πάνω στα Αρχαία βράχια, να μας υπενθυμίζουν ότι η αρμονία με το τοπίο που μας περιβάλλει είναι απαραίτητη για να ζούμε και όχι απλώς για να επιβιώνουμε…
