Πραγματοποιήθηκε η τακτική συζήτηση της «Δευτέρας, 20.00», στις 15/2/2021, που ξεκίνησε σαν μια πρόταση από την Πανελλήνια Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας-ΠΕΣΚΟ, το Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικής Οικονομίας-ΙΝΜΕΚΟ, την Κοινωνία 3/3, την Ομοσπονδία Δωδεκανησιακών Συλλόγων, την «ΕΔΡΑ», πολλές συλλογικότητες και κυρίως πολλούς πολίτες. Κύριος σκοπός των συζητήσεων της «Δευτέρας, 20.00» είναι η εθελοντική δράση των Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών και η επιχειρηματική δράση όλης της Κοινωνικής Οικονομίας.
Πρόκειται για μια κινηματικής μορφής, μη τυπική δραστηριότητα, της Κοινωνίας των Πολιτών (οργανώσεις και πολίτες) η οποία είναι μη τμηματοποιημένη άμεση έκφραση του «ΟΛΟΥ» της Κοινωνίας των Πολιτών, με αξιοποίηση της ψηφιακής επικοινωνίας.
Μέρος της συζήτησης της «Δευτέρας, 20.00», της 15/2/2021 αφιερώθηκε στις υπάρχουσες μορφές τυπικής δομής, όπως είναι ο Σύλλογος-Σωματείο, η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, ο Συνεταιρισμός και ο ΕΟΟΣ. Ο Ευρωπαϊκός Όμιλος Οικονομικής Συνεργασίας-ΕΟΟΣ καθιερώθηκε με τον Κανονισμό ….. ο οποίος εγκρίθηκε στην Ελλάδα με το Προεδρικό Διάταγμα …….. Ο ΕΟΟΣ είναι μια δομή μέχρι 20 συμπραττόντων από τουλάχιστον δύο κράτη-μέλη της ΕΕ, η οποία ενεργεί ΜΟΝΟ για να βοηθήσει τους συμπράξαντες να επιτύχουν τους στόχους τους.
Στην συζήτηση της «Δευτέρας, 20.00» της 15/2/2021 μετείχαν με συντονιστή τον Δημήτρη Μιχαηλίδη οι: Οικονομόπουλος Κώστας, Μπρέχας Λουκάς, Φαναριώτης Δημήτρης, Τακτικός Βασίλης, Γεωργίου Λουκάς, Αρκάς Ευάγγελος, Φραγκούλης Γιάννης, Μελισσινός Παύλος, Αυγερίκος Γιάννης, Τσίγκας Ηλίας, Καραμπάτος Γεώργιος, Οικονόμου Αλέξανδρος, Καλογήρου Νεκτάριος, Παπαϊωάννου Πάνος, Καραλάκης Γιώργος, Μοζ Αλέξανδρος, Παπαγεωργίου Ανδρέας, Βοζίκης Χρήστος, Κοντογιάννη Μάγδα, Βούρτσης Αντώνης, Μαλτέζος Γρηγόρης, Νανόπουλος Φώτης,Τερζάκη Ρουμπίνη και άλλοι.
Στην δημόσια διαδικτυακή ακρόαση της 17/2/2021 (10.00) της Ευρωπαϊκής Οικονομικής & Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Ο ρόλος της Κοινωνικής Οικονομίας σε μια δίκαιη & βιώσιμη ανάκαμψη: συνεισφορά για το μελλοντικό Σχέδιο Δράσης της Κοινωνικής Οικονομίας» για την Ομάδα Συζήτησης ανέλαβε να παρακολουθήσει ο κ Κώστας Οικονομόπουλος και να ενημερώσει τους συμμετέχοντες στις 22 Φεβ 2021.
Ο κ Βασίλης Τακτικός ανέλαβε να συνθέσει ένα κείμενο με τίτλο «Η Κοινωνική Οικονομία ως προαπαιτούμενο για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας», σαν συμβολή στο διάλογο που θα αναπτυχθεί για το μελλοντικό Σχέδιο Δράσης της Κοινωνικής Οικονομίας, διαρθρωμένο σε οκτώ (8) κεφάλαια. Μερικά σημεία του κειμένου σε περίληψη μπορούν να δημοσιοποιηθούν, παρακάτω.
1. «Στη μετάβαση από την 3η στην 4η βιομηχανική επανάσταση, η εργασία βιώνει μια βαθιά αναδιάρθρωση με χαρακτηριστικό στοιχείο τη μείωση της μισθωτής εργασίας. Η εργασία ανακαλύπτεται εκ νέου σε πολλούς νέους τομείς. Ως αποτέλεσμα, πολλοί θα αναγκαστούν να γίνουν αυτοαπασχολούμενοι, πέρα από την αμειβόμενη εργασία. Περιορίζεται η δημιουργία θέσεων εργασίας από εργοδότες, που δραστηριοποιούνται κυρίως στη αγορά και το κράτος.
2. Από τη μία πλευρά, ο μεγάλος ανταγωνισμός στην αναζήτηση του κέρδους μειώνει το ποσοστό κέρδους, ενώ από την άλλη η τεχνολογική καινοτομία και η αυτοματοποίηση καθώς και η πνευματική ιδιοκτησία εξασφαλίζουν υψηλή κερδοφορία για το Κεφάλαιο που αγοράζει, επενδύει σε καινοτομίες και κατέχει δικαιώματα ιδιοκτησίας. Δημιουργούνται έτσι νέοι προνομιούχοι τομείς κερδοφορίας με λιγότερους εργαζομένους και καταστρέφονται τομείς έντασης εργασίας οι οποίοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν μέσα στο κερδοσκοπικό πλαίσιο χωρίς κρατικές επιδοτήσεις.
3. Στην βιομηχανική εποχή είχαμε μια γρήγορη αύξηση της απασχόλησης με τη μορφή μισθωτής εργασίας. Η απασχόληση ήταν προϋπόθεση για τα κέρδη των επιχειρήσεων και τα κέρδη προϋπόθεση για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας από τους εργοδότες. Όταν τα κέρδη δεν προέρχονται πλέον από αυτήν τη σχέση, αλλά για μεγάλο μέρος του κεφαλαίου προέρχονται κυρίως από αυτοματοποιημένες βιομηχανίες, χρηματοπιστωτικές αγορές και τράπεζες, τότε εργοδότες σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ο κύριος όγκος επιχειρήσεων) χάνουν το κίνητρο να κάνουν επιχειρήσεις. Το κράτος θα έχει μειωμένη φορολογική βάση και περιορισμένα έσοδα και όχι μόνο δεν μπορεί να επεκτείνει τις προσλήψεις, αλλά ούτε μπορεί να διατηρήσει στο ίδιο επίπεδο προσλήψεων.
4. Πώς να δημιουργηθεί εισόδημα για όσους αποκλείονται μισθοδοτικά από την αγορά και το κράτος. Η απάντηση στις πιο προηγμένες οικονομίες της Δύσης υπάρχει και έχει δοθεί. Είναι ο τρίτος μη κερδοσκοπικός τομέας. Η Οικονομία της Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Οι Καταναλωτικοί, Παραγωγικοί & Ενεργειακοί συνεταιρισμοί. Οι Συνεταιρισμοί υπήρχαν, αλλά επιστρέφουν, καθώς μπορούν να λειτουργούν σε οικονομίες κλίμακας, με ελάχιστο ή καθόλου κέρδος, ενώ προσφέρουν ως κίνητρο, εισόδημα απασχόληση και μειωμένες τιμές στα μέλη τους.
5. Η αξιοσημείωτη διαφορά ειδικά με τους καταναλωτικούς και ενεργειακούς συνεταιρισμούς είναι ότι τα μέλη είναι οι ίδιοι επενδυτές και καταναλωτές, καταργώντας έτσι την κερδοφόρα διαμεσολάβηση. Η κατάργηση της διαμεσολάβησης είναι επίσης το ισχυρό πλεονέκτημα των κοινωνικών συνεταιρισμών. Κάνει τις επιχειρήσεις της Κοινωνικής Οικονομίας πιο βιώσιμες όταν οι μικρές και μεσαίες ιδιωτικές εταιρείες δεν μπορούν να είναι, για λόγους ανταγωνισμού. Παράδειγμα στον τομέα της τροφοδοσίας, της οικιακής βοήθειας, των επιστατών, των κηπουρών, των μεταφορέων, των ντελιβεράδων, των συντηρητών υπολογιστών. Οι ενεργειακοί συνεταιρισμοί, η στέγαση και η κατανάλωση σήμερα προσφέρουν ισχυρά κίνητρα για αυτοδιαχειριζόμενη επιχειρηματικότητα και πρόσθετες θέσεις εργασίας.
6. Σε αυτές τις συνθήκες είναι εφικτό να γίνουν «επιχειρηματίες», ενωμένοι καταναλωτές, μέλη μιας ολόκληρης κοινότητας. Οι επιχειρήσεις μπορούν να προκύψουν από πολιτιστικές & φιλανθρωπικές οργανώσεις. Αυτές μπορούν να ενεργοποιήσουν ανενεργούς πόρους, κτίρια, εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις, γη, κοινόχρηστους χώρους κ.λπ. Μπορούν να οργανώσουν ανενεργούς ανθρώπινους πόρους προσφέροντας κοινωνικές υπηρεσίες στον τομέα της διατροφής, της υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών. Μπορούν να απασχολούν ανειδίκευτα άτομα για βοήθεια στο σπίτι.
7. Όλα αυτά τα παραδοσιακά αλλά και απαραίτητα καθήκοντα και εργασίες της καθημερινής ζωής, λόγω του γεγονότος ότι δεν έχουν τα κίνητρα και την αυτοματοποίηση του κέρδους, χρειάζονται θεσμική οργάνωση. Κοινωνική και πολιτική υποστήριξη για να ευδοκιμήσουν. Για αυτό όταν μιλάμε για την ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας και την ενίσχυση της απασχόλησης μέσω αυτής, η προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ενός «οικοσυστήματος» για την Κοινωνική Οικονομία. Απαιτούνται κυρίως οι πόροι, η πολιτική, τα οργανωτικά πρότυπα και η οργανωτική συνεργατική κουλτούρα που αποτελούν το θεσμικό περιβάλλον.
8. Η ΕΕ έχει σχετικές πολιτικές και οδηγίες και αυτή η αντίληψη πρέπει να μεταφερθεί επιτακτικά στην Κυβέρνηση, στις Περιφέρειες και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οι Περιφέρειες διαθέτουν κοινοτικούς πόρους για την Κοινωνική Οικονομία που τους εκτρέπουν αλλού. Το Υπουργείο Εργασίας επιδοτεί κυρίως έκτακτους υπαλλήλους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Με αυτήν την πολιτική, τα τελευταία 8 χρόνια στερήθηκαν πόροι από τον τομέα της Κοινωνικής Οικονομίας, με συνέπεια οι επιχειρήσεις της Κ.Ο. να είναι οι μόνες που δεν υποστηρίζονται από τα κοινοτικά χρηματοδοτικά πλαίσια. Το Ελληνικό κράτος (πολιτικοί, κόμματα) δεν υποστηρίζει μια ανάλογη πολιτική αλλά αντιθέτως υφαρπάζει τους πόρους του Ευρ. Κοινωνικού Ταμείου-ΕΚΤ που προορίζονται για την Κοινωνική Οικονομία για άλλες δαπάνες του κράτους.
Η επόμενη συζήτηση είναι την «Δευτέρα, 20.00» στις 22 Φεβ 2021, στον σύνδεσμο https://us02web.zoom.us/j/88932130388?pwd=TFBoeThBUTFhMUtjR0szbk54KzkwZz09.
Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης,
