Άρθρο του Δημάρχου Αθηναίων κ. Γιώργου Καμίνη στο Έθνος
Η Χρυσή Αυγή, είτε ως αντικοινοβουλευτικό φασιστικό μόρφωμα είτε ως ιδιότυπος κομματικός μηχανισμός που συμμετέχει στη Βουλή, πρέπει να αντιμετωπιστεί από τη δραστηριοποίηση και την ομόθυμη αντίδραση ενός ευρύτατου δημοκρατικού τόξου.
Η εκλογική και δημοσκοπική εκτίναξη της «Χρυσής Αυγής» δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται από το πολιτικό σύστημα ούτε με φοβικότητα, ούτε με ενοχικά σύνδρομα, αλλά ούτε και με στερεότυπα του παρελθόντος. Δεν υπάρχουν τα χρονικά, κυρίως όμως τα πολιτικά περιθώρια για ατέρμονες αναλύσεις. Χρειάζεται άμεση ενεργοποίηση των πολιτικών μας αντανακλαστικών.
Εχω υποστηρίξει και πρόσφατα ότι η Χρυσή Αυγή είτε ως αντικοινοβουλευτικό φασιστικό μόρφωμα είτε ως ιδιότυπος κομματικός σχηματισμός, που συμμετέχει στην ελληνική Βουλή, πρέπει να αντιμετωπιστεί από τη δραστηριοποίηση και την ομόθυμη αντίδραση ενός ευρύτατου δημοκρατικού τόξου, ενός ευρύτατου κοινωνικού μετώπου. Με κοινή συνισταμένη την προάσπιση των δημοκρατικών θεσμών, καθώς και την υπεράσπιση των αξιών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας των δικαιωμάτων και της ισότητας.
Από δύο διεθνή συνέδρια, με αντικείμενο την Τοπική Αυτοδιοίκηση, στα οποία συμμετείχα τις τελευταίες εβδομάδες, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, διαπίστωσα ότι ο προβληματισμός για την ενίσχυση των εξτρεμιστικών και λαϊκίστικων δυνάμεων διαπερνά πλέον και ανησυχεί όλη την Ευρώπη. Η συνεχιζόμενη πολιτική λιτότητας, χωρίς συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα εξόδου, σε συνδυασμό με την έλλειψη αναπτυξιακών πολιτικών, αφαιρεί από τις κοινωνίες κάτι θεμελιώδες: την ελπίδα. Με αποτέλεσμα να κερδίζουν πολιτικό έδαφος η ακραία ρητορεία, η εσχατολογική προσέγγιση της πραγματικότητας και, βεβαίως, η βία.
Είναι γνωστό ότι η Χρυσή Αυγή εκπροσωπείται στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας εδώ και δύο χρόνια και ότι η δημοτική αρχή, όπως και οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις, αντιμετωπίζουν εδώ και αρκετό καιρό τις «πρακτικές» πρόκλησης, με τις οποίες το πανελλήνιο έρχεται αντιμέτωπο εδώ και μόλις μερικούς μήνες. Και τολμώ να πω ότι η πολιτικά ξεκάθαρη, υφολογικά ψύχραιμη, αλλά αποφασιστική στάση που τηρείται έναντι των αντιδημοκρατικών πρακτικών της Χρυσής Αυγής στα δημοτικά πράγματα ίσως αποτελεί πυξίδα.
Διότι δεν επιτρέψαμε να γίνει προνομιακό πεδίο των άκρων ούτε το κεφαλαιώδες ζήτημα της ασφάλειας στην πόλη ούτε η άσκηση πολιτικών κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης.
Η πανελλήνια εκλογική εκτίναξη της Χρυσής Αυγής στις δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, τον περασμένο Μάιο και τον περασμένο Ιούνιο, όχι μόνο δεν αντικατοπτρίστηκε στην Α’ Αθηνών -την περιφέρεια θυμίζω που την ανέδειξε πολιτικά- αλλά η δύναμή της στην τελευταία αναμέτρηση παρουσίασε κάμψη.
Χωρίς το παραπάνω υποχρεωτικά να σημαίνει πολλά πράγματα σε πολιτικό επίπεδο, σίγουρα όμως δημιουργεί το έδαφος για έναν ενδιαφέροντα διάλογο όσον αφορά τους μύθους και τις αλήθειες για την «πολυθρύλητη» πολιτική δυναμική της Χρυσής Αυγής.
Οσοι, πάλι, ανέμεναν ότι το κοινοβουλευτικό βάπτισμα της Χρυσής Αυγής θα εξορθολόγιζε τον πολιτικό λόγο και τις πρακτικές της, διαψεύστηκαν. Η τακτική της βασίζεται στην πρόκληση και σε ένα δεκτικό να τη φιλοξενήσει μιντιακό περιβάλλον, ενώ πολιτικά πολύ δύσκολα πλέον μπορεί να αποκρύψει ότι αποτελεί σχηματισμό που καμία σχέση δεν έχει με το δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο μπορεί ακόμη και ένα τέτοιο «κόμμα» να ανέχεται.
Σήμερα, λοιπόν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, και άμεσα, απαιτείται η δημιουργία ενός ευρύτατου δημοκρατικού τόξου, που θα βρεθεί απέναντι στην πρακτική και τη ρητορική του μίσους, του φόβου και της βίας, που συνιστούν μια αυθεντική απειλή σε βάρος του δημοκρατικού πολιτεύματος.
