Γράφει η Νατάσα Στάμου,
Δημοσιογράφος
Η Ινδία διαθέτει τους περισσότερους αριθμητικά (αναλογικά με τον πληθυσμό της) γιατρούς, νοσοκόμους και τεχνικούς ιατρικών μηχανημάτων παγκοσμίως. Διαθέτει ό,τι χρειάζεται για να προσφέρει μια πλήρη και ουσιαστική ιατρική φροντίδα, μόνο που οι κάτοικοί της δεν έχουν τα χρήματα να την απολαύσουν. Περίπου 450 εκατομμύρια άτομα είναι ανασφάλιστα με αποτέλεσμα να στερούνται υγειονομικής περίθαλψης.
Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει πριν δέκα χρόνια μια καινοτόμος ιδέα. Τον Ιούνιο του 2003 το Ίδρυμα Narayana Hrudayala σχεδίασε και έθεσε σε εφαρμογή ένα ξεχωριστό πρόγραμμα μικροασφάλισης. Μια ομάδα γιατρών και νοσηλευτών οραματίστηκε την ιδέα της «μικροϋγειονομικής ασφάλισης», προσαρμοσμένη στους αγρότες της Πολιτείας Καρνατάκα (Karnataka).
Σύμφωνα με το πρόγραμμα συλλέγεται κάθε μήνα ένα μικρό ποσό από κάθε αγρότη, ως ασφάλιστρο, μέσα από ένα συνεργατικό, αυτοχρηματοδοτούμενο δίκτυο. Οι αγρότες έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν τα χρήματα στον αντίστοιχο αγροτικό συνεταιρισμό στον οποίο ανήκουν και εκείνος με τη σειρά του καταθέτει τα χρήματα σε ετήσια βάση στο δίκτυο. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα που φέρει τον τίτλο «Yeshasvini», στο πρώτο έτος εφαρμογής του συλλέγονταν κάθε μήνα 11 σεντς κατ’ άτομο από 1,7 εκατ. Αγρότες ως ασφάλιστρα. Η Κυβέρνηση μάλιστα της Πολιτείας συμφώνησε να δίδει κάθε μήνα 5 σεντς στην ασφαλιστική εισφορά κάθε αγρότη, ενώ προσφέρθηκε να λειτουργεί και ως αντασφαλιστής. Στην εκδοχή που λειτούργησε στη συγκεκριμένη περίπτωση, το εισφερόμενο ποσό καλύπτει μόνο το κόστος των χειρουργικών επεμβάσεων.
Αγρότες στην περιοχή Chikmagalur, της Πολιτείας Karnataka στην Ινδία [Πηγή: Εφημερίδα The Hindu]
Παρόμοια ωστόσο, προγράμματα, έχουν αναπτυχθεί και σε άλλες περιοχές της χώρας, ενώ αντίστοιχες πρωτοβουλίες καλλιεργούνται αυτή την περίοδο για τους εργάτες στον κατασκευαστικό κλάδο, τους υπαίθριους πωλητές, τις οικειακές βοηθούς και άλλες ειδικότητες.
Τα προγράμματα αυτά συμβάλλουν στην άρση της πεποίθησης που καλλιεργείται σε χώρες όπως η Ινδία ότι η υγειονομική περίθαλψη είναι ακριβή και είναι προνόμιο μόνο για λίγους. Επιπλέον, η καινοτόμος αυτή προσέγγιση στο πεδίο της χρηματοδότησης των υπηρεσιών υγείας έρχεται ως απάντηση στα χρήματα των φορολογουμένων που δεν επαρκούν πλέον για να καλύψουν το υπερήλικο τμήμα του πληθυσμού, δεδομένης και της αύξησης του προσδόκιμου ζωής τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Τέλος, οι πρωτοβουλίες μικρο-χρηματοδότησης και ειδικότερα εκείνες που συνδέονται με τη μικροασφάλιση, είναι πλέον γεγονός ότι μπορούν να προσφέρουν συμπληρωματικές υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Δύνανται δε να αξιοποιηθούν και ως πλατφόρμες για την ανάπτυξη ανταποδοτικών συστημάτων κοινωνικής προστασίας.
Πηγές:
2. ILO SRO for South Asia (2007), “India: Yeshasvini Co-operative Farmers Health Scheme (Karnataka)”
