Editorial | Οργανώσεις Κοινωνίας Πολιτών: Εχθρός ή σύμμαχος των εργαζομένων;
Στη χώρα μας έχει ξεκινήσει και συνεχίζεται από πολλούς μια κατασυκοφαντική επίθεση κατά των Ο.Κ.Π. (Οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών), ιδιαίτερα για εκείνες που υλοποιούν προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, με χαρακτηρισμούς όπως «το δουλεμπόριο των εργαζομένων», «οι Μ.Κ.Ο. κλέβουν τους εργαζομένους» κ.λπ.
Παραδείγματα επιτυχημένων Κοινωνικών Επιχειρήσεων
Επιμέλεια κειμένου: Φίλιππος Μιχαλόπουλος,
Οικονομολόγος, M.Sc.
«Fifteen»
Η ίδρυση της αλυσίδας εστιατορίων «Fifteen», μιας παγκόσμιας κοινωνικής επιχείρησης, πραγματοποιήθηκε το 2002 από το γνωστό σεφ Τζέιμι Όλιβερ και προβλήθηκε αρχικά στην τηλεόραση. Εκεί υλοποιείται ένα πρωτοπόρο πρόγραμμα εκμάθησης για νέους, ηλικίας 18-24 και ταυτόχρονα λειτουργεί σε καθημερινή βάση ένα εστιατόριο.
Οι Μ.Κ.Ο. εχθρός ή σύμμαχος των εργαζομένων;
Γράφει ο Νίκος Γκέκας,
Δημοσιογράφος
Σε μία χώρα όπου υπάρχει 26% ανεργία και το 30% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας είναι απολύτως φυσιολογικό να υπάρχει δυσαρέσκεια και αγανάκτηση. Μία αγανάκτηση απολύτως δικαιολογημένη, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας δεν μπορεί πλέον όχι να έχει καλό επίπεδο διαβίωσης, αλλά ούτε καν να επιβιώσει.
Οι εργαζόμενοι στην κοινωφελή και οι Μ.Κ.Ο.
Γράφει ο Σταύρος Μαραγκός,
Γεωλόγος- Γεωπεριβαλλοντολόγος
Πολλά ακούγονται και γράφονται ακόμη περισσότερα για το ρόλο των Μη Κερδοσκοπικών Οργανώσεων (Μ.Κ.Ο) και την προσφορά τους στην κοινωφελή εργασία. Εκμετάλλευση εργαζομένων, καταγγελίες συμβάσεων, καθυστέρηση πληρωμών.
Eθελοντικές οργανώσεις – υπέρ ή κατά των εργαζομένων;
Γράφει o Γιάννης Διαβάτης
Ως προσωπικό βίωμα και σε σχέση με το ως άνω ερώτημα, καταθέτω τις σκέψεις μου ελπίζοντας να συμβάλλω στην άρση παραπλανητικών απόψεων που διασπείρονται λόγω σκοπιμότητας ή λάθους. Σε ηλικία 65 ετών, μετά από μια ικανοποιητική οργανωμένη καθημερινότητα στηριγμένη στους καρπούς των μακροχρόνιων σπουδών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως και στο μόχθο της μακροχρόνιας εργασίας μου, βρέθηκα λόγω κρίσεων αντιμέτωπος με την ανεργία και την οικονομική στενότητα ως συνέπεια αυτής.
Κοινωνικό Ωδείο
Επιμέλεια κειμένου: Φίλιππος Μιχαλόπουλος,
Οικονομολόγος, M.Sc.
«Αντίσταση στη θλιβερή καθημερινή πραγματικότητα από εθελοντές δασκάλους μουσικής»
Τα τελευταία χρόνια, κάτω από συνθήκες συνεχούς εξαθλίωσης της ζωής μας και κατάρρευσης του, όποιου, κοινωνικού κράτους, αντανακλαστικά η ίδια η κοινωνία δημιουργεί κοινωνικές αντιδομές, με σκοπό τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, την αντίσταση και τη διεκδίκηση.
Δίκτυα Αλληλεγγύης, Κοινωνικά Δίκτυα, συλλογικότητες, κινήματα πολιτών, δημιουργούνται και λειτουργούν με βάση τις αρχές της αλληλεγγύης, της αυτοδιαχείρισης, της αυτοοργάνωσης, της συλλογικότητας και της συνεργατικότητας, ανοίγοντας το δρόμο για άλλες μορφές κοινωνικής οργάνωσης και αγώνα.
Πώς η δια βίου μάθηση έγινε μάθηση για την εξασφάλιση του βίου
Γράφει η Αναστασία Πρίφτη,
Κοινωνική Ανθρωπολόγος
Σε όλες σχεδόν τις ιστορικές περιόδους παρατηρείται η τάση του ανθρώπου για επιδίωξη διαρκούς μάθησης, είτε ως απάντηση σε κάποια εσωτερική ανάγκη, είτε ως ανταπόκριση σε εξωτερικά κοινωνικοπολιτικά και οικονομικά ζητούμενα. Η τάση αυτή έγινε με το πέρασμα των ετών δικαίωμα και απαίτηση και κατ’ αυτό τον τρόπο οργανώθηκαν σταδιακά και εξελικτικά πολλά και διαφορετικά συστήματα εκπαίδευσης για όλους τους πολίτες.
Ποιοι οι κυριότεροι σταθμοί στην πορεία αυτού που συνοπτικά περιγράφουμε σήμερα ως «Δια βίου μάθηση»; Ποια τα οφέλη της διαχρονικά και ποιες ανάγκες την καθιστούν σήμερα πιο απαραίτητη από ποτέ; Η Αναστασία Πρίφτη, με τη ματιά του κοινωνικού επιστήμονα, προσεγγίζει νοηματικά, και ιστορικά (από την Αρχαία Ελλάδα και τους Βυζαντινούς χρόνους μέχρι τους νεότερους αιώνες και σήμερα) το περιεχόμενο, τις επιμέρους πτυχές και την αναγκαιότητα της διαρκούς εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Κοινωνικά δίκτυα και δημόσια ατζέντα
Γράφει η Κωνσταντίνα Μαντζαβρά,
Πολιτικός Επιστήμων
Χρησιμοποιούμε τα κοινωνικά δίκτυα μόνο για να κοινωνικοποιηθούμε ή και για να παρέμβουμε στην ειδησεογραφία και στην αναμετάδοση μηνυμάτων;
Είναι γεγονός ότι τα κοινωνικά δίκτυα βρίσκονται ακόμα υπό ανάπτυξη όσον αφορά τον τομέα της παρέμβασης, μιας και δεν έχουν διαμορφωθεί μέθοδοι χρήσης και ισχυροί κόμβοι για να διαμορφώσουν το περιεχόμενο της ειδησεογραφίας. Ακόμα δεν έχουν συνδεθεί οργανικά με τη δημόσια ατζέντα, όπως αυτή διαμορφώνεται από τα παραδοσιακά ΜΜΕ.
Αντίθετα, φιλοξενούν σχόλια γύρω από ένα θέμα ενημέρωσης ή διαλόγου καθώς αυτό εξελίσσεται, αναρτήσεις βίντεο, αποφθεγμάτων και συναισθημάτων ενώ δεν λείπουν και τα παιχνίδια, τα οποία επισκέπτονται εκατοντάδες χρήστες.
Από την τηλεόραση στο Διαδίκτυο. Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν;
Γράφει η Άντρη Γεωρνταμιλή,
Επικοινωνία & Media
“In the future, everyone will be world-famous for 15 minutes”, είπε ο μακαρίτης Andy Warhol κάπου στα τέλη των ’60. Το άμεσο μέλλον δεν τον διέψευσε, το απώτερο, όμως, τον κάνει ήδη να φαίνεται ξεπερασμένος. Δεν είναι μακριά οι εποχές που τα reality shows και οι εκπομπές «ανάδειξης ταλέντων» έκαναν τα μηχανάκια της AGB να τρελαίνονται. Πόσοι ξεχάσαμε εκείνη την πρωτοχρονιά που τα πρώτα μηνύματα για τη χιλιετία αντί ευχών έγραφαν, «Τα πήρε ο Τσάκας»; Σήμερα, βρισκόμαστε ακριβώς μετά από μια δεκαετία ανάδειξης της αναγνωσιμότητας σε αυταξία.
Με τα δικά μου μάτια…
Γράφει η Γεωργία Μπουρτζάλα,
Υπεύθυνη Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων
Παγωμένη χειμωνιάτικη μέρα. Βγαίνω από το μετρό στη στάση Μοναστηράκι και κατεβαίνω με βήμα ταχύ την οδό Σοφοκλέους. Κατευθύνομαι προς το ΚΥΑΔΑ, ενώ σκέφτομαι ήδη την επόμενή μου συνάντηση στα γραφεία του Δήμου Αθηναίων.
Μετά την κοινωφελή τι;
Γράφει ο Φώτης Παπαϊωάννου,
Κοινωνιολόγος
Καθώς άλλη μία εργασιακή σχέση, μεταξύ των προηγούμενων που έχω αφήσει στο παρελθόν μου το εργασιακό –πότε πρόλαβα;– και περιλαμβάνουν μισθωτή εργασία, σύμβαση έργου, ορισμένου χρόνου, ενοικιαζόμενου εργαζόμενου, εργασία με “μπλοκάκι” ή και χωρίς ένσημα, γίνεται παρελθόν στα 38 μου χρόνια, είναι σημαντικό ότι νιώθω πως θέλω αληθινά να μοιραστώ αυτή τη φορά σκέψεις και συναισθήματα μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά-συμμετέχοντες του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας και με το όποιο κοινό των εφημερίδων μας.
«Η εμπειρία μου ως συντάκτρια στη Social Activism Αθηνών»
Συνέντευξη της Ελένης Βενιέρη, Πολιτικού Επιστήμονος, Διεθνολόγου,
στη Χριστίνα Χαραλαμποπούλου, Διεθνολόγο
«Νιώθω την ευθύνη ότι πρέπει η πληροφορία που μεταδίδουμε να είναι αντικειμενική, αξιόπιστη, αληθής και πραγματικά χρηστική, ώστε να εξυπηρετεί τους σκοπούς της εφημερίδας στα πλαίσια του Δήμου μας και ευρύτερα, σύμφωνα και με τις προτροπές του διευθυντή μας κ. Βασίλειου Τακτικού».
Λόφοι και Δήμοι της αρχαίας Αθήνας
Τα σύγχρονα «Παναθήναια»: προτάσεις για πρωτοβουλίες πολιτιστικής, κοινωνικής και εκπαιδευτικής υφής
Γράφει η Χριστίνα Χαραλαμποπούλου,
Διεθνολόγος
Στη σκιά της Ακρόπολης, ξαποσταίνουν εδώ και αιώνες οι λόφοι των Νυμφών (Πνύκα), ο λόφος των Μουσών (Φιλοπάππου) και οι αρχαίοι Δήμοι: Μελίτης, της Κοίλης, και του Κολλυττού. Αποτελούν αδιαμφισβήτητα, ένα από τα πιο σημαντικά θεματικά πάρκα, πηγή πολιτισμού, ιστορίας, αλλά και αδιαμφισβήτητα ένα άρτιο περιβαλλοντικό πάρκο, αν λάβει κανείς υπόψη του την κατάφυτη περιοχή που περιλαμβάνει, με έντονη την παρουσία του δέντρου της Αθηνάς: την ασημοπράσινη ελιά. Η περιοχή αποτελεί έναν «πνεύμονα» πρασίνου στην «καρδιά» της πόλης και μαγνήτη, αλλά είναι πολλοί αυτοί που αγνοούν τις δυνατότητές του, αυτά που προσφέρει αλλά και αυτά που μπορεί να προσφέρει. Ας δούμε, λοιπόν, τι θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στον ιστορικό αυτό χώρο ώστε να αναδειχθεί ακόμα περισσότερο αλλά και να «συστηθεί» με ακόμα περισσότερους πολίτες από όλες τις χώρες του κόσμου.
