Οι οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών και Κοινωνικές Επιχειρήσεις

Η οριζόντια συνεργασία των κοινωνικών δικτύων με τους φορείς της Τ.Α. και στη συγκεκριμένη περίπτωση με τους κοινωνικά δίκτυα και οργανώσεις περιβάλλοντος, είναι το κλειδί για να πάει μπροστά τόσο η υπόθεση της οικοπροστασίας , όσο και η πράσινη επιχειρηματικότητα που είναι η κινητήρια δύναμη για να έχουμε ένα βιώσιμο αστικό περιβάλλον.

Αυτές οι δύο έννοιες πάνε μαζί και θα πρέπει να τις βλέπουμε παράλληλα. Δεν μπορούμε να έχουμε την επιθυμητή προστασία του περιβάλλοντος, όπως για παράδειγμα, την μείωση της αστικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης εάν δεν κινητοποιήσουμε οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους μέσω της εξοικονόμησης ενέργειας και της πράσινης ανάπτυξης. (το λεγόμενο κοινωνικό κεφάλαιο).

Και δεν μπορούμε να κινητοποιήσουμε πόρους και πολιτικές σε ικανό βαθμό εάν δεν κινητοποιηθούν τοπικές κοινωνίες και τοπική αυτοδιοίκηση για να «καλλιεργήσουν» το έδαφος τόσο της ζήτησης όσο και της επιχειρηματικότητας προς αυτή την κατεύθυνση.

Οι πολιτικές για το αστικό περιβάλλον και την πράσινη ανάπτυξη δεν γίνονται σε αυτόματο πιλότο. Χρειάζονται τα κοινωνικά δίκτυα και η προώθηση της συμμετοχικής δημοκρατίας στη βάση.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Παραδείγματα Κοινωνικών Επιχειρήσεων

Στο τομέα υγείας, παιδείας, πολιτισμού, κοινωνικής αλληλεγγύης, προστασίας του περιβάλλοντος και πράσινης ανάπτυξης, συνεταιριστικών τραπεζών.

Στο τομέα υγείας

  • Στο τομέα της υγείας εκτός από τα διάφορα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα που υπάρχουν από αιώνες, έχουμε κοινωνικές επιχειρήσεις και συνεταιρισμούς για την φροντίδα ηλικιωμένων ομάδων με ειδικά προβλήματα υγείας.
  • Εταιρείες παροχής υπηρεσιών για προσπελάσιμα συστήματα μεταφορών (εταιρίες ταξί και λεωφορείων)
  • Τεχνικές εταιρίες με εξειδίκευση στην κατασκευή χώρων προσπελάσιμων
  • Εταιρίες πληροφορικής παροχής εξειδικευμένων υπηρεσιών (αναπήρους, ηλικιωμένους, κτλ)

Στο τομέα της παιδείας και της επιμόρφωσης

  • Μη κερδοσκοπικές εταιρείες μελετών ερευνών και σπουδών για την ιστορία του τύπου ……
  • Εκδοτικές δραστηριότητες, τοπικές εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία.
  • Δια βίου μάθηση
  • Επαγγελματική κατάρτιση και αποκατάσταση

Στο τομέα κοινωνικής αλληλεγγύης

Κοινωνικά παντοπωλεία

Συστήματα μη χρηματικών αλλαγών

Στο τομέα του πολιτισμού

Διάφορα μουσεία, βιβλιοθήκες, πολιτιστικά κέντρα, φεστιβάλ

Συμβουλευτικές εταιρείες διατήρησης πολιτιστικής κληρονομίας και για την τοπική πολιτιστική ανάπτυξη

Στο τομέα του περιβάλλοντος και της πράσινης ανάπτυξης

  • Εταιρείες δασοπροστασίας και ανάπτυξης του πράσινου
  • Διαχείρισης οικότοπων και οικοσυστημάτων
  • Οικοτουρισμού και υπαίθριων δραστηριοτήτων
  • Τουριστικά καταλύματα που διαχειρίζονται συλλογικές οργανώσεις
  • Εταιρείες παραγωγής ήπιων μορφών ενέργειες
  • Αγρoτικοί – οικοτεχνικοί – αγροτουριστικοί συνεταιρισμοί
  • Λειτουργία εργαστηρίων: κεραμικής, δερματοτεχνίας, κατασκευής και παλαίωσης ξύλινων εικόνων, κατασκευής εκκλησιαστικού και καλλιτεχνικού κεριού, κατασκευής ευχετήριων καρτων́, ανθοσύνθεσης- ανθοδετικής, θερμοκηπίου, πηλου, υφαντών, κεντημάτων, κούκλων, παραδοσιακών στολων κα
  • Εταιρείες διαχείρισης αποβλήτων και υδάτων
  • Εταιρείες βιολογικών καλλιεργειών, οικολογικών προϊόντων (μεταποίηση φαρμακευτικών, αρωματικών φυτών, κ.α)
  • Εταιρείες μελισσοκομίας και δενδροκομίας
  • Αλιευτικές εταιρείες (μεταποίηση, τυποποίηση, παραγωγή και εκμετάλλευση αλιευτικών προϊόντων)
  • Εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες και προϊόντα εστίασης και catering
  • Εταιρείες που λειτουργούν κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, φιλοξενίας
  • και ψυχαγωγίας παιδιών, ηλικιωμένων ή ΑΜΕΑ

Στο τομέα της συγκέντρωσης και διαχειρίσεις κεφαλαίου

  • Συνεταιρίστηκες ή «ηθικές» τράπεζες
  • Οικοδομικούς συνεταιρισμούς
  • Εταιρείες λαϊκής βάσης τοπικής ανάπτυξης
  • Συμβουλευτική επιχειρήσεων και υλοποίησης ευρωπαϊκών και εθνικών προγραμμάτων

ΟΙ ΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΑ ΜΕΣΑ

Το ερώτημα είναι πάντα πού θα βρεθούν οι πόροι σε μια περίοδο κρίσης. Μα οι πόροι για την κοινωνική οικονομία υπάρχουν και προέρχονται κατά κύριο λόγο από τα προγράμματα της Ε.Ε που αναδεικνύουν και ενισχύουν τους κοινωνικούς και ανθρώπινους πόρους .

Το ΕΚΤ, για παράδειγμα, είναι το σημαντικότερο χρηματοδοτικό εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση.

Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) είναι ένα από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της Ε.Ε., το οποίο ιδρύθηκε με σκοπό τη μείωση των διαφορών ευημερίας και επιπέδου ζωής στα κράτη μέλη και τις περιφέρειες της Ε.Ε., για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Στην Ελλάδα με βάση τους πόρους του Ε.Κ.Τ. για την προγραμματική περίοδο 2007 – 2013 έχουμε 3 Τομεακά Επιχειρησιακά Προγράμματα, τα οποία κατανέμονται ως εξής: «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού 2007-2013» «Διοικητική Μεταρρύθμιση 2007-2013» , «Εκπαίδευση και Δια βίου Μάθηση 2007-2013»

Προβλέπεται ότι ένα ποσοστό περίπου 2% εως 5% θα πρέπει να απορροφάται μέσω των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών. Η κατεύθυνση αυτή της Ε.Ε καταστρατηγείται από το ελληνικό κράτος, ιδιαίτερα στον τομέα της δια βίου μάθησης και στο επιχειρησιακό πρόγραμμα του υπουργείου Παιδείας. Για αυτή την στρέβλωση ως Δίκτυο «Σύμπραξη ΜΚΟ» έχουμε κάνει ειδική αναφορά προς το Υπουργείο Παιδείας και δια βίου Μάθησης προκειμένου να τηρηθούν οι κοινοτικές οδηγίες σε ότι αφορά τον ρόλο και τα δικαιώματα των ΜΚΟ.

————————————————-

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Οι εξελίξεις στο χώρο της οικολογίας τα τελευταία χρόνια

Με επίκεντρο το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, μετά την παγκόσμια απογοήτευση στη συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης τον Δεκέμβριο του 2009, διαπιστώσαμε ότι, όχι μόνον δεν επαληθεύτηκαν οι προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν στην κοινή γνώμη από την πλευρά των κυβερνήσεων, αλλά και η ίδια η αποτελεσματικότητα των κοινωνικών πιέσεων. Με αυτόν τον τρόπο φάνηκε ότι δεν αρκούν οι λομπίστικες οργανώσεις και τα δίκτυα με τους κατακερματισμένους στόχους περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Δεν αρκούν οι ακτιβισμοί που καταγγέλλουν αποσπασματικά την περιβαλλοντική υποβάθμιση, αλλά χρειάζεται μια άλλη συμμετοχική οικολογία, που δύναται να κινητοποιήσει ολόκληρη την κοινωνία.

Δεν αρκεί το υπάρχον επίπεδο οργάνωσης, για να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή και το εκρηκτικό μείγμα υποβάθμισης του αστικού περιβάλλοντος, που βρίσκεται σε συνδυασμό με την διογκούμενη φτώχεια.

Χρειάζεται κάτι περισσότερο. Η συμμετοχική οικολογία από όλους τους ενεργούς πολίτες, με πρόσταγμα την πράσινη ανάπτυξη για όλους και σε συνδυασμό με την κοινωνική οικονομία για τη συγκρότηση κοινωνικού κεφαλαίου για την ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας –από ένα νέο υποκείμενο επιχειρηματικότητας που αναδεικνύεται για πρώτη φορά στην ιστορία.

Αυτό σημαίνει οριζόντιες συνεργασίες παντού.

Οριζόντιες συνεργασίες με όλα τα δίκτυα που αγωνίζονται για το περιβάλλον.

Οριζόντιες συνεργασίες των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Αυτή είναι η πρόκληση για εκείνες τις οικολογικές οργανώσεις που ασφαλώς δεν περιορίζονται να βλέπουν μόνο «το δέντρο» και να χάνουν το δάσος ολόκληρο.