Υπάρχει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ένα πολύ καλό, για την εποχή μας, θεσμικό πλαίσιο που δίνει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στις οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών να επενδύσουν και να ασκήσουν κοινωνική επιχειρηματικότητα, στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας.
Επίσης, υπάρχει ένα θεσμικό νομοθετικό πλαίσιο συμπράξεων των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών, ιδιαίτερα με την τοπική αυτοδιοίκηση, με βάση το οποίο μπορούν να γίνουν από κοινού δράσεις και κοινωνικές επιχειρήσεις. Στη θέση, δηλαδή, των αμιγώς κρατικών οργανισμών οι οποίοι μονοπωλούσαν έως τώρα την κοινωνική φροντίδα, δύναται να υπάρχουν κοινωνικές επιχειρήσεις με συμβεβλημένα μέλη την τοπική αυτοδιοίκηση, τις οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών και τους εθελοντές.
Αυτό γίνεται συστηματικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη μορφή των κοινωνικών αναπτυξιακών συμπράξεων. Κάτι που στη χώρα μας, μόλις αυτή την περίοδο, συζητιέται χάρις στον πρόσφατο νόμο 4019, του 2011, ο οποίος αφορά την κοινωνική οικονομία και εμπεριέχει σαφείς κατευθύνσεις για τις κοινωνικές επιχειρήσεις και τους κοινωνικούς συνεταιρισμούς, οι οποίοι αναμένονται να λειτουργήσουν και στη χώρα μας.
Στην Ευρώπη, όλα αυτά έχουν γίνει πράξη εδώ και πολλά χρόνια. Υπάρχει πλήθος μεγάλων και μικρών κοινωνικών επιχειρήσεων, μικρών σε επίπεδο ατομικής απασχόλησης ή αυτοαπασχόλησης, στο επίπεδο των μικρών κοινωνικών συνεταιρισμών αλλά και στο επίπεδο μεγάλων κοινωνικών συνεταιρισμών που καλύπτουν ολόκληρους τομείς, όπως στην υγεία και στα τρόφιμα.
Αυτό που πρόσφατα ξεκίνησε στη χώρα μας είναι τα κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά φαρμακεία, τα οποία είναι διαδεδομένα στην Ευρώπη, χρηματοδοτούμενα από ειδικές τύπου τράπεζες, πράσινες τράπεζες κ.ο.κ. Άρα, υπάρχει ένα θεσμικό νομικό υπόβαθρο το οποίο μέλει να αξιοποιηθεί αναλόγως, με πρωτοβουλία των ίδιων των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών στην Ελλάδα αλλά και να διεκδικήσουν τη βέλτιστη διαχείριση των πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα οποία σήμερα τα διαχειρίζονται τα επιχειρησιακά προγράμματα των ελληνικών υπουργείων.
Πηγή: socialactivism.gr
