Γράφει ο Νίκος Γκέκας,
Δημοσιογράφος
Σε μία πόλη όπως η Αθήνα, όπου γενιές και γενιές γαλουχήθηκαν με τη νοοτροπία «Τσιμέντο σημαίνει ανάπτυξη», η ύπαρξη ενός πνεύμονα «πρασίνου» σαν το Πεδίο του Άρεως αποτελεί ευλογία.
Αν και μένω χρόνια στην Αθήνα, είτε λόγω δικής μου αμέλειας, είτε λόγω δουλειάς, δεν το είχα επισκεφτεί ποτέ. Για όλα όμως, υπάρχει η πρώτη φορά και έτσι το επισκέφτηκα φέτος στις αρχές Γενάρη, όταν ως συντάκτης της «socialactivism.gr» παρευρέθηκα στο πρώτο meeting της καινούριας χρονιάς.
Αμέσως μόλις πέρασα το άγαλμα του «Κωνσταντίνου» και μπήκα στα ενδότερα του Πεδίου, η όλη αντίληψη που είχα για αυτό άλλαξε! Για να είμαι ειλικρινής μέχρι τότε θεωρούσα το Πεδίο του Άρεως μελανό σημείο για τη πόλη. Η έλλειψη φωτισμού τις νύχτες σε συνδυασμό με τις σύριγγες που έβρισκε κανείς περιμετρικά του Πεδίου και τις εγκληματικές δραστηριότητες που κατά καιρούς έχουν τελεστεί εκεί, με απωθούσαν από το να το επισκεφτώ.
Τώρα όμως, βλέποντας εκ των έσω την κατάσταση, έχω αναθεωρήσει πλήρως! Μέσα στο Πεδίο υπάρχουν δέντρα και φυτά κάθε είδους, από πλατάνια μέχρι ελιές. Ανά εκατό μέτρα υπάρχουν παγκάκια, ενώ κατά μήκος του Πεδίου του Άρεως υπάρχουν περίτεχνα αγάλματα αγωνιστών του ’21.
Το θέμα είναι ότι μόλις είδα το Πεδίο του Άρεως εκ των έσω, άλλαξε εξ ολοκλήρου η αντίληψη που είχα για αυτό, και τώρα φτάνουμε στο ακανθώδες ερώτημα: “Γιατί το «διαμάντι» αυτό παραμένει αναξιοποίητο;’ και κυρίως «Γιατί ενώ έχει τόσο μεγάλο φυσικό πλούτο (και όχι μόνο) η δημοτική αρχή το έχει αφήσει να παρακμάσει σε τέτοιο βαθμό που να μη θες να το επισκεφτείς;»
Το θέμα του Πεδίου του Άρεως έχει αναδειχθεί στη «socialactivism.gr» μέσα από τα κείμενα των συναδέλφων Νατάσας Στάμου και Γεωργίας Μπουρτζάλα. Παράλληλα, το Πανελλήνιο Παρατηρητήριο Κοινωνίας Πολιτών έχει καταθέσει επίσημη πρόταση για την αξιοποίηση του Πεδίου, ύστερα από επιστολή της κυρίας Γεωργίας Μπουρτζάλα, Υπεύθυνης «Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων» της ΑμΚΕ «Ερύμανθος». Το θέμα λοιπόν τώρα είναι τι θα κάνει ο Δήμος;
Και επειδή είναι καλό να δίνουμε τροφή για σκέψη, θα ήθελα να επεκτείνω το ερώτημα και σε όλους εμάς που κατοικούμε στη πρωτεύουσα, «Μας αρέσει η εικόνα που έχει το Πεδίο του Άρεως;» «Θέλουμε ένα εγκαταλελειμμένο πάρκο, σημείο συνάντησης περιθωριακών ομάδων;» και κυρίως «Θέλουμε το Πεδίο του Άρεως να αποτελεί πεδίο ακμής ή παρακμής για τη πόλη μας;» Γιατί αν το καλοσκεφτούμε, το να ασκήσουμε πίεση στη δημοτική αρχή προς τη κατεύθυνση της αξιοποίησης του συγκεκριμένου χώρου, μόνο προς όφελος μας μπορεί να αποβεί.
Το Πεδίο του Άρεως αποτελεί «ευλογία» για την Αθήνα, αρκεί να το θελήσουμε…
