Οικονομική κρίση και κοινωνική οικονομία

Η Ευρώπη βρίσκεται στα όρια της κοινωνικής διάλυσης και η Ελλάδα στα πρόθυρα ανθρωπιστικής κρίσης. Η οικονομική και κοινωνική διάσταση της φτώχειας στην Ελλάδα είναι δραματική, με περίπου το ένα τρίτο των Ελλήνων να ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Ιδιαίτερα σε αυτή την πολύ κρίσιμη περίοδο, υπάρχει η ανάγκη κινητοποίησης των ανθρώπινων πόρων για να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα του κοινωνικού αποκλεισμού και των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.

 

Μπροστά σε όλα αυτά, οι πολυπληθείς υπηρεσίες των δήμων και οι δομές του μοιάζουν ανήμπορες να ανταποκριθούν στα προβλήματα, μοιάζουν ανεπαρκείς να περιορίσουν τη γενικότερη εξαθλίωση προσφέροντας ταυτόχρονα και μια γραφειοκρατία της παρακμής. Στην πρωτεύουσα, όπου η ανθρωπιστική κρίση είναι πλέον δεδομένη, για την αντιμετώπισή της λειτουργούν κοινωνικά ιατρεία και πολυϊατρεία, κοινωνικά αγροκτήματα και λαχανόκηποι, κοινωνικοί ξενώνες, κέντρα υποδοχής, θεσμοί και οίκοι αλληλεγγύης, κέντρα για τους αστέγους ημέρας (day centers), συσσίτια κ.ά.

 

Κοινωνικός ακτιβισμός και οικονομική κρίση

Η μόνη λύση αποτελεί η σύμπραξη με όλους εκείνους που θέλουν και μπορούν να αγωνιστούν. Για το λόγο αυτόν, απαιτείται η κινητοποίηση των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, της κρατικής γραφειοκρατίας και υπαλληλοκρατίας.

 

Εκατοντάδες οργανώσεις προσφέρουν έμπρακτη βοήθεια στους άστεγους, τους ναρκομανείς, τους μετανάστες, σε όλες τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Αυτοί οι κοινωνικοί ακτιβιστές πρέπει να κληθούν και να λειτουργήσουν ως κίνημα για να αλλάξει η ατζέντα αλλά και οι προτεραιότητες. Ώστε να παύσει η κατασπατάληση των ανθρώπινων πόρων.

 

Η κρίση κάνει ρεαλιστικότερους αυτούς τους στόχους γιατί είναι ισχυρή η πίεση της ανάγκης και πολύς ο κόσμος που έχει «ξεβολευτεί». Η αποτελεσματική διαχείριση ανθρώπινων πόρων στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης μπορεί να επιτευχθεί με συνέργειες καθώς και την οριζόντια συνεργασία της με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.

 

Πηγή: socialactivism.gr