Είναι γεγονός ότι οι συνεδρίες για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών μονοπώλησαν το ενδιαφέρον και όχι άδικα. Τα αποτελέσματα της συνεργασίας τους μπορούν να αποδώσουν άμεσα καρπούς προς όφελος των κοινωνικά και οικονομικά αποκλεισμένων.
Στις συζητήσεις αναπτύχθηκαν κατά κόρον ζητήματα μεταρρύθμισης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με έμφαση στην κουλτούρα αυτής της μεταρρύθμισης και στη διαχείριση των ανθρώπινων πόρων.
Τι έκαναν οι Γερμανοί; Αξιοποίησαν τους ανθρώπινους πόρους ως εργαλεία και συνεργασίες και όχι ως κάτι που πρέπει να αποφύγει κανείς, ως κάτι που είναι δαιμονοποιημένο. Δεν αντιμετώπισαν και δεν αντιμετωπίζουν τα εργαζόμενα άτομα ως υπηκόους. Η ορθή διαχείριση των ανθρώπινων πόρων αντικατοπτρίζει και την άποψη του Εντεταλμένου της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης κ. Χανς-Γιόαχιμ Φούχτελ, Υφυπουργού του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, σύμφωνα με την οποία με την καλύτερη διαχείρισή τους απελευθερώνονται πόροι για την ανάπτυξη, με συνέπεια μεγαλύτερη παραγωγικότητα και απελευθέρωση θέσεων εργασίας.
Οι Γερμανοί εισηγητές μας είπαν το αυτονόητο: ότι ο αυξημένος αριθμός απασχολουμένων στο δημόσιο που κατά τεκμήριο μισθοδοτείται από τους φορολογούμενους έχει ως συνέπεια τη συρρίκνωση της επιχειρηματικότητας γιατί είναι ελάχιστοι εκείνοι που τολμούν να επενδύσουν και να διαχειριστούν επιχειρήσεις μέσα σε ένα ασφυκτικό, συνεχώς μεταβαλλόμενο φορολογικό περιβάλλον. Αυτό βεβαίως, έχει ως αποτέλεσμα τη δραματική μείωση των απασχολούμενων στον ιδιωτικό τομέα. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο: εφόσον μειώνεται η φορολογική βάση, το κράτος αναγκάζεται να επιβάλλει υψηλότερους φόρους για να καλύψει τα έξοδα των απασχολούμενων στο δημόσιο και αυτή η πολιτική επιδεινώνει περισσότερο τις συνθήκες της παραγωγικής διαδικασίας και τελικά και την ίδια την οικονομία της χώρας.
Στην Ελλάδα έχουμε χάσει την αίσθηση του αυτονόητου. Η Ελληνογερμανική Συνέλευση με άλλα λόγια, μας θύμισε τη διαδικασία που είναι αυτονόητη για την αντιμετώπιση της κρίσης κι εμείς αντί να την κατανοήσουμε και να πράξουμε τα δέοντα προτιμήσαμε μέσω της ΠΟΕ-ΟΤΑ να την προπηλακίσουμε. Προπηλακίσαμε ουσιαστικά το αυτονόητο, γιατί αρνούμαστε να προσαρμοστούμε. Κι αυτή τη στάση την αποκαλούμε «εθνική υπερηφάνεια».
Πηγή: socialactivism.gr
