Πέρα από μία φωτισμένη ξενάγηση στα οικονομικά της ανάπτυξης και στη μάχη κατά της φτώχειας, η Esther Duflo προτείνει μία προσέγγιση που καταλήγει σε παρεμβατική άσκηση των οικονομικών, δηλαδή σε ένα ρόλο του οικονομολόγου που τον καθιστά συντελεστή της αναζήτησης, του σχεδιασμού και της εφαρμογής οικονομικής πολιτικής, μέσω μίας μεθόδου σχεδόν πειραματικής.
Δηλαδή, με εφαρμογή μεθόδων στην πράξη, οι οποίες ασφαλώς βασίζονται σε θεωρητικές “αναγνώσεις”, υποβάλλονται όμως σε συνεχή και αυστηρή αξιολόγηση: όταν η αξιολόγηση αποβαίνει θετική, τότε μία θεωρία έχει επαληθευτεί: όταν είναι αρνητική, η θεωρία μπορεί να διαψεύδεται, η πειραματική προσέγγιση όμως επαναλαμβάνεται διορθωμένη και ούτω καθεξής.
Στόχος είναι να βελτιωθεί η πραγματική κατάσταση, να λυθεί το πρόβλημα, να ξεπεραστεί το αδιέξοδο. Βασικός στόχος είναι η βελτίωση των πραγμάτων, όλων όσων ζουν οι άνθρωποι.
“Στόχος μου είναι να ασκώ τα οικονομικά ως αληθινά κοινωνική επιστήμη. Μια επιστήμη αυστηρή, δίκαιη, σοβαρή. Μια επιστήμη του ανθρώπου, με όλο τον πλούτο και την πολυπλοκότητά της. Αλλά και μια επιστήμη ανθρωπιστική, εύθραυστη και σεμνή. Μια επιστήμη ανθρώπινη, τελικά: γενναιόδωρη, φιλόδοξη, στρατευμένη. Δουλειά μου και λόγος ύπαρξης για μένα είναι να συμμετέχω στην επίπονη οικοδόμηση της γνώσης κατά της φτώχειας”, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Esther Duflo.
Πηγή: Η πάλη κατά της φτώχειας, Esther Duflo